Таърих гувоҳ аст, ки солҳои 90- уми асри гузашта, дар он айёми басо ҳассос, замоне, ки кишвари мо дар оташи ҷанги шаҳрвандӣ месӯхту мардум интизори паёми сулҳ буданд, таъсис додани ҳизби сиёсие  ногузир гардид, ки он фарогири  назару андеша  ва нигоҳи сиёсии тамоми гурӯҳҳоро фарогир бошад.

Зарур буд, ки кулли мардуми Тоҷикистонро дар меҳвари як мафкураи созанда ва нерӯи фардосози муқтадир сарҷамъ карда, ба мухолифату даргириҳои сиёсӣ хотима бахшем.

Шукрона, ки ба тинҷиву амонӣ расидем. Аммо ҳарзагӯёни созмони Паймони миллӣ ҳар лаҳзаву соат бо матну видеоҳои сохтаи худ мехоҳанд ҷомеаи ҷаҳониро ҳушдор диҳанд, ки дар кишвари мо ҳуқуқу манфиатҳои шаҳрвандон поймол мешавад. Ин амал дар муҳоҷирати меҳнатӣ низ ба чашм мерасад. Албатта ин ҳама дурӯғи маҳз аст. Дар кишваре, ки қонунҳояшро риоя мекунед, хосса Русия касе ба Шумо кордор нест. Мо бояд ба ин гуна ҳарзагӯиҳо бовар накунем.

Нашр шуд: 17 июни 2023

Дида шуд: 202 маротиба

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар яке аз суханрониҳои хеш таъкид дошта буданд, ки агар мо хоҳем, ки фарзандонамон бомаърифату соҳибзаковат бошад, пас барои азхудкунии ду ё се забони хориҷӣ, огоҳӣ ёфтан аз техникаву технологияҳои муосир мусоидат намоем. Воқеан мллате, ки ба илму дониш ва фарҳангу маънавиёт арҷ мегузорад, он миллат ояндадор ва тавонову соҳибтамаддун аст. Аз ин лиҳоз, давлату Ҳукумати Тоҷикистон ҳамеша саъйю кӯшиш мекунад, ки  мақоми хосаи илму маориф ва ҷойгоҳи баланди устоду омӯзгор дар ҷомеа таъмин шавад. Зеро рушди тамоми соҳаҳои кишвар  ва сатҳу сифати зиндагии мардум, пеш аз ҳама аз дараҷаи донишу маърифатнокӣ ва соҳибкасбу соҳибҳунар ва забондон будани ҳамаи табақаҳои қишрҳои ҷомеа вобаста мебошад.

Дар таърихи башар нақши дониш басо барҷаставу сарнавиштсоз будааст. Маҳз илм буд, ки инсонро аз торикиву зулмот ва ҷаҳолат баровард, манзилу шаҳр обод карду қонунҳо эҷод намуд, ки ба ҷомеаи ҷаҳонӣ низом бахшид, давлат бунёд намуд, фарҳангу маънавиётро ташаккул дода, ӯро аз ниқоби ҳайвонӣ дур карда дар шинохти мақом ва манзалати худ инсонро раҳнамун сохт. Дастовардҳои илмии башарият маҳз тавассути низоми маориф дастраси аъзои ҷомеа гардида, ба пешрафтҳои минбаъдаи иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва илмӣ замина мегарданд.

Илм ин роҳи шинохти олами табиӣ ва идоракунандаи он мебошад, ки дар тӯли таърихи инсоният илмҳои гуногун пайдо шудаанду рушду тараққӣ ёфта, ҷанбаҳои гуногуни олами атрофро мавриди омӯзиш қарор медиҳанд, яъне илм пешбарандаи ҳаёти инсон аст. Ҳар касе дар роҳе раваду талаби илм кунад, Худованд барояш роҳи фарроху ба сӯи биҳишт ҳадя мекунад. Касоне ки дар замину осмонанд ҳатто моҳиёни каъри дарё барои шахси толибилм омӯзиш металабанд,

Бузургон дар гузаштаи таърих фармудаанд: “Аз гаҳвора то ба гӯр дониш биҷӯй”- яъне аз хурдсолӣ то ба охири ҳаёт инсон бояд илмомӯзиро қатъ накунад. Илм чашму дили касро равшан месозад ва инсонро аз ҳама корҳои бад нигоҳ медорад. Илму дониш чароғи роҳи ҳар яки мост. Аз ин рӯ месазад, ки мо насли наврасро дар рӯҳияи илм омӯхтан рӯ ба китобхонӣ овардан тарғибу ташвиқ намоем.

Шукргузор аз он ҳастем, ки таи чанд соли охир бо сиёсати маорифпарваронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон озмунҳои “Фурӯғи субҳи доноӣ китоб аст”, “Илм фурӯғи маърифат” ва “Тоҷикистон - Ватани азизи ман”, “Тоҷикон оинаи таърихи миллат” роҳандозӣ шудааст, ки дар он аз хурдсолон то калонсолон ҳуқуқи маънавии иштирок карданро доранд. Ин ташаббусҳои некбинонаи Сарвари давлат ба он  заминаю асос мегузорад, ки сатҳу савияи дониши мо баланд шаваду дар оянда мутахассисони донишманду болаёкат ба воя расанд.

Дар донишкадаи мо низ барои тақвияти дониш ва маҳорат корҳои бузургу шоиста рӯи кор омада истодаанд. Таъсиси 42 кафедраи муосири замонавӣ, ташкили кафедраҳои сайёр дар назди коргоҳҳо, иштироки фаъолонаи донишҷӯёну устодон дар озмунҳои ҷумҳуриявӣ, роҳандозӣ шудани лоиҳаҳо барои беҳдошти сифати таълим аз қадамҳои қатъии роҳбарияти донишгоҳ маҳсуб мешавад. Итминон дорем, ки чунин азму қатъият моро ба сӯи пешравиҳо раҳнамун месозад. 

Наргис Ҳомидова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 июни 2023

Дида шуд: 216 маротиба

Агар ба таърихи инсоният назар андозем, мебинем, ки дар тӯли асрҳо, садсолаҳо одамизодагон ба мушкилию нобарориҳо нокомию рӯзҳои сахт гирифтор шуда, чиқадар азобу машаққат гирифтор шуда, чиқадарҳо азобу машаққти бисёр кашидаанд, ба офату бадбахтиҳо дучор омадаанд ва мутаасифона дар замони мо ҳам рӯзҳои  сахту сангин ба сари инсонҳо меоянд. Бештари мавридҳо ҳамдигарнофаҳмӣ, ҷудоихоҳӣ, худро аз дигарон боло гирифтан, манфиати хештанро пештару авлотар донистану манфиату хоҳиши дигаронро нодидан ва ё нодида гирифтан боиси кашокашу низоъҳо, кинаю ситеза ва ҷангу ҷанҷоли байни одамон, маҳалҳо ва киварҳои гуногун мегардад ва ба сари мардум харобию вайронаҳо,  маҳрумияту талафотҳои гарон меорад. Ҳоло ки инсон, одамизод беҳтарин офаридаи Парвардигори меҳрубон аст. Оллоҳ Таоллоҳ дар Қурони карим фармудааст «Ҳамоно фарзандони одамро гиромӣ кардем». Модоме, ки чунин аст ҳамаи инсонҳо новобаста ба миллату нажод наздики Худованд азизу мукаррам мебошанд, онҳо барои Офаридгори худ баробаранд, ягон пасти ё баланди надоранд, ҳама яксон аз лутфу меҳрубониҳои ӯ бархурдоранд. Аз ин рӯ инсонҳоро зарур аст, ки аз амру фармони Худои бузург сар натобанд, худро ва ҳамҷинсони худро шиносанд, нисбат ба ҳамдигар мушфиқу меҳрубон бошанд, байни одамон меҳру муҳаббат,иззату ҳурмат, дӯстию рафоқат ҳамеша пойдор бошад.

           Дустию дӯстдорӣ дар ҳар як оила, маҳалла, деҳа, шаҳру ноҳия, вилоятҳо, тамоми кишвар ва байни кишварҳо бояд барқарор истода бошад, то ки одамон дар фазои меҳрубонӣ, иззату ҳурмат хушу хурсандона умр басар баранд ва худро саодатманду бахтиёр ҳис карда тавонанд. Мутафаккирону хирадмандон, адибони бузурги оламшумули халқи тоҷик бо санаду такя ба оятҳои китоби муқаддас ва ҳадисҳои ҳидоятбахши Пайғамбарамон барои аҳли башар инсоният панду ҳикматҳои саршор аз насиҳат ва хиради равшангару ибрат мерос гузоштаанд, ки сарчашмаи хушбахтӣ, ҳаёти шоистаи одамон бидуни дӯстию рафоқат амри маҳол ва имконнопазир мебошад.

            Халқи хирадманду заҳматпешаи тоҷик дар тӯли ҳазорсолаҳо дӯстию ваҳдатро шиори зиндагии худ карда бо халқҳои дигар дӯстона ва хайрхоҳона муносибат карда, чун миллати соҳиби фарҳанг ва маърифати воло дар байни мардумони дигар ном бароварда аст. Дар давоми соҳибистиқлолӣ ба шарофати сиёсати хирадмандона ва дурандешонаи давлат ва ҳукумати Тоҷикистон бо сарварии асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, пешвои миллат Презеденти маҳбуби мо мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон обрӯю нуфузи давлат ва миллати тоҷик дар арсаи Ҷаҳон бо таври рӯзафзун боло меравад.Сиёсати дарҳои кушод,ки рукни асосии сиёсати берунии давлати мо мебошад, меваҳои ширини худро дода истодааст. Беш аз 130 кишвари ҷаҳон Тоҷикистонро барасмият шинохта, робитаҳои дуҷонибаи судманди сиёсии иқтисодӣ ва фарҳангиро бо кишварамон густариш медиҳанд. Дар соли 2018 –«Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ» бозшудани сарҳадҳои байни ду кишвари дӯсту ҳамсоя Тоҷикистону Ӯзбекистон боиси хушнудии халқҳои дӯсту бародари тоҷику ӯзбек ва дустон аз кишварҳои гуногуни ҷаҳон гардид. Рушди сайёҳи ва ҳунарҳои мардумӣ ба мустаҳкамшавии робитаҳои байни одамон, дӯстию ҳамдигарфаҳми иншоаллоҳ мусоидат хоҳад кард. Ба қадри ин неъмати бебаҳо расида, бояд шукрашро баҷо орем.

Насимова Манижа, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 17 июни 2023

Дида шуд: 213 маротиба

Миллати тоҷик  чун қавми фарҳангӣ ва сулҳхоҳу сулҳпарвар аз умқи таърих то имрӯз омада расидааст. Ҳарчанд дар ин фосила борҳо шоҳиди аҳдишиканӣ гардидааст, ҳаргиз бо шамшеру камон ба сари адӯ сар набардоштааст. Балки бо хиради воло, душманро дӯст гардонид. Ин имтиҳони таърих ба сари миллат охири солҳои навадум боз омад. Бо айби чандин аҳримансифатон кишвар ба гирдоби ноамнӣ кашида шуд. Дар натиҷа гурӯҳҳои манфиатхоҳ зуҳур карданд ва ҳар лаҳза омода буданд, ки малакатро пора пора сохта, онро ба дигар миллатҳо диҳанд.  Яке аз чунин “озодфикрону” озодманион ҲНИ буд, ки сарчашмаи ҳамаи бадбахтиҳои миллат гардид. Имрӯз аз равзани 32 соли соҳибистиқлолӣ бо эътимоду боварӣ гуфта метавонам, ки мо ҳеҷ, гоҳ ба дурӯғу бофтаҳои фитнаангезии хоинони давлату миллат дода намешавем. Боиси таассуф аст, ки хоинони Тоҷикистон ҳама дастоварду муваффақиятҳо, сулҳу оромӣ, хизматҳои шоёни Сарвари давлатро дида наметавонанд ва аз ғаразу кинаҳои хеш достонҳои дурӯғ эҷод намуда, мардумро ба худ ҷалб мекунанд.

Таърих гувоҳ аст, ки як маротиба аъзои ТЭТ ҲНИ ба мардуми тоҷик хисороти бузурге расониданд, ки он аз ёдҳо нарафтааст. Маҳз фитнаи ТЭТ ҲНИ ҷавонони тануманд, донишманду ҳунарманд ва ҳазорон фарзандони номбардори моро аз байн бурданд, ки он ба рушди пешрафти минбаъдаи Тоҷикистон даҳсолаҳо таъсиргузор хоҳад монд. Нафаре, ки аз сиёсат бохабаранд, ба гуфтаҳои ин ифротгароён бовар намекунад саҳму талоши ҳар сокини кишварамонро дар таҳкими сулҳу ваҳдати миллӣ ва саҳмгузорӣ дар рушди минбаъдаи он мушоҳида мекунем. Итминон дорам,ки мардуми Тоҷикистон ва наслҳои ояндаи он ҷанги шаҳрвандиро,ки аз кӯтоҳандешӣ ва хиёнату иғвоангезии чунин ашхос сар зада буд, ҳеҷ гоҳ фаромӯш нахоҳанд кард.

Имрӯз мардуми Тоҷикистон дигар он шаҳрвандони солҳои 90-ум нестанд, ки зери таъсири ғояҳои дурӯғин қарор гирифта, қурбонии ҷангҷӯёну фурсатталабони ватанфурӯш гарданд.

 Ҳомидова Наргис, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 июни 2023

Дида шуд: 211 маротиба

Ҳадафи  қувваҳои пешбар, хатарзо ва таҳдидовари терроризм, намояндагони зархариди ҳизбу ҳаракатҳои ҷудоиандоз ва аз тарафи ҷомеаи ҷаҳонӣ маҳкумшудаю эътирофнашуда,  даҳшатафканию куштор, ифротгарию тундгароӣ, зӯрию тахрибкорӣ аст. Аз садою симо,воситаҳои ахбори омма мо ҳар рӯз шоҳиди манзараҳои қатлу ғорати бачагон,занону духтарон, аҳолии осоишта, ваҳшонияту кирдорҳои бешарафонаи ин гӯрӯҳҳо мегардем. Новобаста аз он ки ин доираҳои экстремистӣ ба тамоми инсоният хатарҳо эзод кардаанд, иддае аз ҷавонони ноогоҳу гумроҳ ба сафи онҳо мепайванданд. Аламовар он аст, ки чунин ашхос дидаву дониста фирефтаи шиору мақсадҳои нопоки гӯрӯҳҳои даҳшатафкан гаштаанд .Ба назари мо камсаводию нодонӣ, роҳи дурусти зиндагиро надонистану наёфтан ,ба душвориҳои муваққатию муқаррарии ҳаёт тоб оварда натавонистан, нокомиҳои зиндагӣ,набудани ҷойи кору ихтисоси ҷавобгӯ ба бозори меҳнат, роҳи осони кор кардани маблағ, яккаву танҳо мондан рӯ ба рӯӣи мушкилот, рафтан  ба муҳоҷирати меҳнатӣ рафтан омилҳои асосии пайвастани ҷавонон ба гӯрӯҳҳои моҷароҷӯю ифротианд.

Давлату ҳукумати Тоҷикистон таҳти роҳбарии хирадмандонаи  Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ  -Пешвои Миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо дарки амиқи хатари ин вабои аср барои пеши роҳи онро гирифтан чораҳои қонунӣ меандешад.Дар Тоҷикистон фаъолияти ҳизбу ҳаракатҳои иртиҷоӣ, ки бо нишондоду маблағгузории хоҷагони берунии хеш амал мекунанд, амнияти мардуму давлатро халалдор менамоянд, мамнӯъ эълон шудаанд. Ҳалқи шарифи Тоҷикистон сиёсати дурандешонаи роҳбарияти олии мамлакатро пурра дастгирӣ ва тарафдорӣ мекунад.Ба қувваҳои ифротӣ дар миёни мо ҷой нест!

   Терроризм, ки мувофиқи фармудаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии  Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон Ватан, миллат, дину оин надорад, мақсади ниҳоии он ба ҳаросу таҳлука андохтани мардум,  зӯрию хушунат, хонавайронӣ ва харобкорӣ мебошад.Ҷавонон набояд ба роҳи хато раванд, чаро ки роҳи нодуруст ба хорию зорӣ, мутеъгӣ, коҳши ёфтани шаъну шараф, аз даст рафтани обрӯю эътибори худи шахс, оилаю хешу ақрабо,парешонию нотинҷии оилаҳои хушбахт, боиси тарки Ватан, ҷудоию бадбахтии фарзандон, гирифтори ғарибӣ, ихтиёран хешро ба коми оташ партофтан, ниҳоят ба марги ногузиру маҷбурӣ мебарад.

  Дар пешгирии шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои хавфноку ҷиноятпеша дар қатори ниҳодҳои давлатию ҷамъиятӣ мактаб низ муаззаф аст. Касе ҷинояткор таваллуд намешавад. Ҳамаи фирефташудагон дар оилае, мактабе таълиму тарбия гирифтаанд. Аз ҷамъият низ дур набуданд. Шояд ягон ҷиҳати тарбияи фиребхӯрдагон аз доираи назари мо берун мондааст, дар ҳалли дурусти масъалае дар ғафлат мондаем ё ба иштибоҳе роҳ дода бошем. Талаба аз рӯзи қадамҳои аввалинро ба остонаи мактаб гузоштан бояд аз ҷиҳати маънавӣ сиёсӣ, ҷисмонӣ, илмӣ ва иттилоотӣ ба таълиму тадрис фаро гирифта шуда бошад. Мактаб  бояд дар ҳамкорию ҳамбастагӣ бо оила дар тарбияи зеҳнӣ ва ахлоқии бачагон мавқеъ ва мақоми созгор дошта бошад. Ҳар соату дақиқа дар ҷамъомадҳои пагоҳирӯзию нисфирӯзӣ, дар дарсҳо, соатҳои тарбиявӣ ва корҳои тарбиявӣ, дар ҷамъомаду маҳфилҳо, вохӯриҳо  бо падару модарон бо иштироки намояндагони  сохторҳои қудратӣ,баромадҳои омӯзгорони собиқадору пуртаҷриба назди талабагону волидайн, ҳангоми сӯҳбатҳои инфиродӣ бо хонандагони душвортарбия ва  беҳудагард  доштани алоқаи зич ва ҳамкорӣ бо кумитаи падару модарон ва хонаводаҳои осебпазир бояд  пешорӯи фаъолияти ҳаррӯзаи омӯзгорону мактаб қарор гиранд. Бачагон ҳангоми мактабхонӣ ба касбу   ҳунаромӯзӣ, интихоб ва аз худ кардани ихтисосҳои гуногун ҳангоми мактабхонӣ имкон доранд.Агар хонанда аз ҷиҳати  сиёсию ахлоқӣ обутоб ёфта бошад, ҳеҷ вақт  ба равия  ва ташкилотҳои  хатарнок  майл намекунад. Зеро медонад, ки оқибати амали  нодурусташ   ба костагии  ахлоқ, хиёнат ба Ватан, маҳрумӣ аз озодӣ ва маҳрумиятҳои дигари маънвавию иқтисодӣ оварда мерасонад.

 Насимова Манижа, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 17 июни 2023

Дида шуд: 226 маротиба

Мусаллам аст, ки бо баробари пешрафти илму техника дар ҷаҳон ҳизбу ҳаракатҳои иртиҷоӣ низ зиёд гардида истодааст. Зеро муассисони онҳо хуб медонанд, ки имрӯз аслиҳаи пурқудрати идеологӣ маҳз шабакаҳои иҷтимоӣ маҳсуб мешавад. Тавре аз маълумотҳои оморӣ бармеояд, айни ҳол дар ҷаҳон зиёда аз 12 ҳазор сомонаҳои иғвоангезу характери ифротӣ дошта амал мекунанд, ки аксарашон бо истифода аз эҳсоси динии мардум кор мебаранд. Мутаассифона баъзе аз  ҷавонони ноогоҳ,  сатҳи пасти маърифатнокӣ ва надоштани донишҳои сиёсӣ ба доми гурӯҳҳои экстремистию террористӣ меафтанд, ки оилаву деҳа ва Ватану миллати худро доғдор месозанд. Баромади баъзе ҷавононро, ки дар пахши мустақими  ТТЭ ҲНИ М. Садриддин islohTV -”Минбари муҳоҷир” ва дигар гурӯҳҳои хусусияти экстремистию террористидошта пайвастаанд, дида ба хулосае омадан мумкин, ки тамоми кишри ҷомеа бояд алайҳи ин падидаи хатарзо муборизаи ҷиддӣ баранд. Ин гумроҳон худ намедонанд, ки чи кор карда истодаанд, гоҳе лоф аз дасти бекорӣ мезананд ва гоҳе ғурбати ғарибӣ.

Сулҳу оромии давлати Тоҷикистонро, ки бо вазнинӣ ҳатто баҳои ҷони яксаду ҳаштод ҳазор нафар қурбонӣ дар солҳои 90-ум ба даст омадааст, халалдор созанд. Дар пайравӣ ба наҳзатиёни солҳои 90-ум, ки “Ҷанги бародаркуш”-ро таҳрезӣ намуда буданд, ин наҳзатиёни бадҳоҳ имрӯзҳо низ, ки дар хориҷи кишвар қарор доранд, айнан бо ҳамин ақидаҳои ифротияшон, бар сари халқи тоҷик мехоҳанд нооромиро мисли солҳои 90-ум биёранд.

Аз тамоми халқи тоҷик, ҷавонони худогоҳ даъват ба амал меорам, ки ба сафсатаҳои чунин гурӯҳҳои ифротию террористӣ гӯш надиҳанд. Ягон ҳарфи онҳо дуруст нест ва онҳо пайи ободии давлат ва миллат нестанд. Агар ҷиддитар мушоҳида ва таҳлил карда бошед, тамоми ақидаҳои онҳо бар зидди нест кардани фарҳанг, илм, тамаддуни халқи тоҷик ва аз байн бурдани давлати тоҷикон равона шудааст. Дар ин росто, ҳар як ҷавони хештаншиносу ватандӯст бо ҷасорату мардонагӣ, далерию ҳушёрӣ, зиракии сиёсӣ, илму дониши баланд, маърифату ҷаҳонбинӣ ва бо одобу ахлоқи намунавӣ мусаллаҳ гардида, мубориза бояд бурд. То ин мухолифон натавонанд байни халқи тоҷик нооромию фитна андозанд.

Наргис Ҳомидова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд  

Нашр шуд: 16 июни 2023

Дида шуд: 210 маротиба

Он миллате саодатманд ва пирӯз аст, ки сарвараш оқилу хирадманд ва тӯдакашу соҳибфазилат  бошад. Хушбахтона,  миллати тоҷик дар симои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамин хислати олиҳиматӣ ва накӯпешагиро мебинанд.

Пешвои миллат дар сиёсати давлатии худ ободкориву созандагиро дар мадди аввал гузоштаанд. Маҳз ҳамин таваҷҷӯҳ ва диду назари хосса аст, ки имрӯз тамоми минтақаҳои ҷумҳурӣ рӯ ба ободиву созандагӣ нигаронида шудаанд. Таҳти роҳнамоӣ ва сиёсати маънавибунёди Роҳбари давлат дар солҳои соҳибистиқлолии кишвар беш аз 1000 муассисаҳои соҳаи маориф, наздики 500 иншоотҳои соҳаи тандуристиву фарҳангӣ бунёд гардида, сатҳи илму маърифат боло рафта, сокинони тарғиби ҳаёти солимро пешаи худ намуданд. Дар як муддати кӯтоҳ дар марказҳои шаҳру навоҳии Хуҷанд, Паҷакент Бобоҷон Ғафуров, Ҷаббор Расулов, Спитамен, Айнӣ ва Ашт бунёд шудани Қасри боҳашамати фарҳанг далолат бар он медиҳад, ки роҳбари  фарҳангпарастамон моро ба дӯст доштани тамаддуни худ талқин мекунанд.

Бесабаб нест, ки баргузории ин ё он ҷашни милливу таърихӣ дар ин ё он минтақа баргузор мегардад. Бо ин васила ҳамон гӯшаи диёр ободу мардумонаш дилшод мегарданд. Дар даврони соҳибистиқлолӣ шаҳру ноҳияҳои Душанбе, Данғара, Истаравшан, Ҳуҷанд, Панҷакент, Ҳисор, Турсунзода, Кӯлоб, Хоруғ макони баргузории тантанаву ҳамоишҳои гуногун гардидаанд.

Арзи ҳастӣ кардани садҳо корхонаҳо, аз кишвари агросаноатӣ ба кишвари саноативу аграрӣ гузаштани кишвар, расидан ба се ҳадафи стратегӣ худ далолати онро дорад, ки мо дар азми худ қатъием.

Яке аз хислатҳои олии роҳбари хирадманди тоҷикон ин зебоипарастӣ ва талқини ин накӯхислат дар тинати шаҳрвандон аст. Дар даврони соҳибистиқлолии кишвар наздики 35 ҳазор боғу токзори нав бунёд гардида, дашту даман куҳу пуштаҳо сабзкориву ба боғоти сабзу хуррам табдил гардиданд. Имрӯз дар кишвар бинобари ислоҳоти хуби соҳаи кишоварзӣ содироти меваи хушк ба 100 хазор тонна расида, парвариши меваҳои ситрусӣ вусъати тоза касб менамояд. Гузашта аз ин бо пешниҳоди Сарвари давлат кучаву хиёбонҳои марказҳои шаҳру навоҳӣ ба гулгаштҳо табдил ёфтаанд. Боғҳои ба номи Садриддин Айнӣ, Камоли Хучандӣ, Сайфи Исфарангӣ азнавсозӣ шуда, макони ободу истироҳати шаҳрвандон табдил ёфтааст. 

Махсусан шаҳри тозаҷавони Душанб ғарқи гулу сабзкорист. Ин ҷо дар фасли баҳору тобистон ҳазорон намуди гулу гулбутаҳҳои сабзоғӯшро дидан мумкин аст. Ҳар он кас, ки имрӯз аз пойтахти кишвари мо дидан мекунанд, ба худ ҳаловати хосро эҳсос мекунанд.

Махсусан ибтикори Сарвари давлат дар мавриди эълон гардидани соли 2018 Соли рушди сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ барои боз ҳам ободу зебо гардидани диёри офтобию зебои кишварамон таккои ҷиддие ҳоҳад бахшид. Имрӯз осоишгоҳҳо, мавзеҳои таърихӣ бо тарҳи  ҷадид азнавсозӣ мешаванд. Дастуру созандаи Сарвари давлат дар мулоқот бо зиёиёни кишвар бобати эҳтиром гузоштан ба фарҳангу тамаддуни қадимаи тоҷикон дубора барои эҳёни мавзеҳои таърихӣ асос шуданд.

Мо бо чунин абармарди покизаназар ва шахсияти баркамол ифтихор дорем.

Насимова Манижа, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 17 июни 2023

Дида шуд: 224 маротиба

Дар ин рӯзҳои фараҳфизо, ки кишвари мо бо дастовардҳои азими меҳнатӣ солгарди навбатии Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллиро таҷлил мекунад, месазад аз хизматҳои шоёни фарзанди фарзонаи миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ёдовар шавем. Бо ифтихори баланд иброз менамоям, ки Ҷаноби Олӣ дар давраи ҳассоси таърихӣ миллатро аз марг ва давлатро аз парокандагӣ раҳо намуда, кохи муҳташами сулҳи тоҷиконро бунёд, низоми давлатдории муосири халқро асос гузошта, тоҷиконро ҳамчун миллати дорои Ватан, забон, фарҳанг ва таърихи қадима ба ҷаҳону ҷаҳониён муаррифӣ ва,дар навбати худ,давлати Тоҷикистонро ҳамчун давлати соҳибихтиёр, демократӣ, ҳуқуқбунёд, дунявӣ ва ягона дар радифи халқу миллатҳои соҳибдавлат ҷойгузин намуданд, ки ин ҳама қудрату тавоноӣ аз ҷавонмардиву ҷасорат ва ваҳдатофарии ишон шаҳодат медиҳад.

Фаъолияти пурмаҳсулу пурмуҳтавои давлативу ҷамъиятии Пешвои муаззами миллат оинаест, ки дар он мавқеи миллати тоҷикро бо ҳама шаҳомат ва шуҳраташ сарфаҳм рафта, ба ин васила қадаме ба сӯйи хештаншиносӣ ва худогоҳӣ ниҳода, бо дили ибрат дурнамои кишварро муайян карда метавонем. 
Имрӯз Сарвари давлат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон яке аз шахсиятҳои барҷастаи сатҳи ҷаҳонии замони муосир маҳсуб мешаванд ва нақши ишон дар таъмини сулҳу субот, ободию осудагии кишвар ниҳоят бузург аст. Мардуми сарбаланду шарафманди тоҷик таҳти сарварии ишон симои Тоҷикистони азизу маҳбубро ба куллӣ дигар кард. Пешвои ғамхори мо имрӯз на танҳо барои ободиву осодагии Тоҷикистон, ҳамчунин барои таҳкими сулҳу ваҳдат дар Афғонистон ва саросари дунё пайваста мубориза мебаранд.

Ташаккули давлатдории навини кишвар, эҳёи давлати миллӣ, таъмини сулҳу ваҳдат ва баланд бардоштани нуфузу эътибори кишвари азизамон - Тоҷикистони маҳбуб бо номи Пешвои миллат иртиботи қавӣ доранд.

 Ман ҳамчун насли ҷавони кишвар ҳидоятҳои наҷиб ва созандаи Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро сармашқи кори худ намуда, бо набзи ҳаёт ва асри нав ҳамқадам ва талаботи замонро пайваста эҳсос менамоям ва манфиату миллату амнияти давлати соҳибистиқлоли худро дар раванди пурталотуми бархӯрдҳои ҷаҳонӣ бо зиракии сиёсии хеш ҳимоя менамоям.

Дар ҳақиқат, ҳикматҳои шоёни Пешвои миллат дар рушди соҳаи маориф, тайёр намудани мутахассисони сатҳи ҷаҳонӣ, тарбияи насли наврасу ҷавон дар рӯҳияи ватанпарастӣ, пос доштани муқаддасоту арзишҳои миллӣ, дӯст доштани Ватан ва миллати худ бебаҳост.
Андешаҳои созандаи Сарвари давлат омили пешбаранда ва такмилдиҳандаи давлати миллии тоҷикон буда, аз марҳилаҳои аввали соҳибистиқлолии кишвар то имрӯз ба ҷавонон ва сиёсати давлатии ҷавонон таваҷҷуҳи хоса зоҳир менамоянд ва бо ин муҳаббат, ғамхориву самимияти падарона меҳри қишри созандаи ҷомеаро ба Ватан ва эҳтиромашонро ба арзишҳову муқаддасоти миллӣ афзун мегардонад.
Мо – устодони мактабҳои олии кишвар мактаби бузурги ватандӯстии Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро сабақи бузурги зиндагӣ интихоб намуда, масъулияти бузурги таърихӣ интихоб намуда ва қарзи пурифтихори фарзандии худро сарбаландона адо менамоем ва барои рушду нумӯи рӯзафзуни кишвар тадбирҳои судманд андешида, ҳамчун нерӯи тарбиятгару пешбаранда ҷомеаи навини Тоҷикистонро барои амалӣ намудани ҳадафҳои созандаю бунёдкорона фаъолияти хешро равона месозем.

Хушбахтии мо -  устодон дар он аст, ки дар фазои сулҳу суботи комил, тараннуми якдиливу якпорчагии Ватани маҳбуб таҳкими давлатдории навини миллӣ ва марҳилаи рушди устувор ва босуботи ҷомеа насли наврасро тарбия намуда, баҳри амалӣ намудани сиёсати дурандешона ва муваффақонаи Пешвои миллат, ки рамзи иттиҳоду сарҷамъӣ ва саодату осудагии ҳар як сокини кишвар мебошад, камари ҳиммат баста, ҷавонону наврасонро дар рӯҳияи худшиносӣ ва ватандӯстӣ тарбия менамоем.

Наргис Ҳомидова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 15 июни 2023

Дида шуд: 239 маротиба

Воқеъияти зиндагӣ ва ҳаёти имрӯзаи ҷомеаи ҷаҳонӣ собит месозад, ки агар шаҳрвандон маърифати зарурӣ, сатҳи баланди худшиносӣ надошта бошанд, дар байни онҳо ваҳдату якдилӣ таъмин намегардад.

Дар шароити кунунии авзои сиёсии ҷаҳон ва тағйиру таҳаввулоти босуръати он, инчунин торафт вусъат гирифтани низоъҳои байнимазҳабӣ ва авҷи ҷиноятҳои муташаккили фаромарзӣ зиракии сиёсии аҳли ҷомеа аҳамияти бағоят бузург касб менамояд. Зеро имрӯз тамоми ҷомеаи башариро зуҳуроти номатлуби терроризм ва экстремизм ба ташвиш оварда, ба амнияти миллӣ ва давлатии бисёр кишварҳои олам хатари  ҷиддӣ эҷод мекунад.

Бояд таъкид намуд, ки терроризм дар тамоми даврони зиндагии инсоният воситаи даҳшатбор ва бадбахтиовари муборизаи разилона ва ноҷавонмардонаи афроди ҷоҳилу нодон, авбош ва дузду қаллобу одамкуш алайҳи инсоният буду ҳаст. Аз ин рӯ, терроризм ба ҳеҷ ваҷҳ роҳи ҳалли муаммою мушкилоти зиндагии инсон шуда наметавонад, балки он як навъ вабо ва маризиест, ки агар сари вақт пешгирӣ карда нашавад, инсониятро ба бадбахтиҳои гӯшношунид дучор карда метавонад.

Яке аз заминаҳои  асосии зуҳуроти терроризм манфиатҷӯии афроди ҷоҳилу бехирад ва сангдилу бераҳмест, ки манфиати шахсӣ ва шуҳрату  ҷоҳталабии худро аз арзишҳои миллию умумибашарӣ боло мегузоранд. Барои террористон забону миллат, арзишҳои миллию умумиинсонӣ, ватан, сарзамин, модар, муқаддасоти миллӣ, расму ойин, урфу одат – умуман унсурҳои зотию аслии ҳаёти инсонӣ ягон арзиш ё эътиборе надоранд. Барои онҳо молу сарват аз ҳама гуна муқаддасоту арзишҳои волои илмию фарҳангию маънавӣ болотар меистад. Онҳо пеш аз ҳама барои амалӣ сохтани нақшаҳои нопоки худ аз нуқсону норасоиҳои ҳаёт, ҳолатҳои ногувори рӯзгори одамон айёрона истифода мебаранд.

Аз ин рӯ, заминаи дигари сарзании ин зуҳуроти манфур нодонӣ, ноогоҳӣ, сатҳи пасти маърифатнокии иддае аз аъзои ҷамъият аст, ки дар натиҷаи афсункории сангдилону бадхоҳон ба доми макру фиреби онҳо меафтанд.

Террористон махсусан ҷавонони камтаҷриба, нодону ҷоҳил, ноогоҳу зудбоварро ба доми найрангҳои хеш ҷалб карда метавонанд. Бинобар ин, имрӯз зарур аст, ки сатҳу савияи донишу маърифати ҷавонон боз ҳам ба дараҷаи баландтар бардошта шавад, то ки қурбони фиреби бадхоҳон нагарданд.

Имрӯз ҷавонони бонангу номуси кишварро зарур аст, ки  дар мубориза бар зидди ҳизбу ҳаракатҳои тундрав ва пешгирии густариши фаъолияти ҳизбу ҳаракатҳои иртиҷоӣ фаъолона ширкат варзанд, ҷиҳати баланд бардоштани маърифати ҳуқуқии хеш кӯшиш намоянд, моҳияти муқаррароти Конститутсия, Қонунҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар санадҳои меъёрии ҳуқуқиро хуб омӯзанд ва сармашқи кору пайкори худ қарор диҳанд.

         Мутаассифона ба ном «донандагони Ислом» имрӯз зери номи муқаддаси ислом ба таълимоте даст мезананд, ки ягон ҳарфи он дар «Қуръони азимушшанъ» наомадааст. Имрӯз ба ном  ҳизбу ҳаракатҳои исломӣ аз қабили «давлати исломӣ», «Ал-қоида», «Толибон», «Ваҳҳобия», «Салафия», «Ҷунбиши исломии Туркистон», «Чунбиши исломии Ӯзбекистон», «Ихвон-ул- муслим» ва даҳҳои дигар зери ниқоби ислом ба амалҳое даст мезананд, ки ба он инсони комил қодир нест. Пас ин тоифа пеш аз ҳама инсон нест. Аксари роҳбарони онҳо имрӯз дар мамлакатҳои осоишта зиндагӣ дошта, рулро ба ҳамон саркардаҳои фанатии худ додаанд.

         Ислом солиму солеҳ аст ва танҳо инсондӯстию рафоқатро миёни мардум талқин мекунад. Аммо ҷавонони соддаву гумроҳ ва ноогоҳ ба ваъдаҳои хоҷагон бовар карда, ба хотири маблағи зиёд гирифтану дар сурати фавтидан ба биҳишти адн рафтан ҷони ҷавони худро барвақт қурбон мекунанд.

Инсоне ки Ватанашро дӯст медорад пас вай Худовандро азизу мукаррам медорад. Дар оятҳои Қуръон омадааст, ки шахсе барои ҳимояи марзу буми хеш ҷасорат нишон медиҳад, пас ӯ дӯстдори Худованд аст. Ватани мо Тоҷикистон аст. Пас моро мебояд ин меҳанро ҳимоя кунем, на балки ба Сурияву Ироқ барои «корнамо»-и равем.

Насимова Манижа, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 17 июни 2023

Дида шуд: 207 маротиба

Дар арафаи солгарди ҷашни Ваҳдати миллӣ ёд аз замони парокандави беҳокимиятии солҳои навадум кардан сабақи хубе хоҳад буд, барои онҳое, ки ба қадри сулҳу оромӣ намерасанд.

Воқеаҳои даҳшатовару хонумонсӯзи солхои 90-ум дар Ҷумҳурии  Тоҷикистон маҳз бо ташабуси ҳамон нафароне  ба миён омада буд, ки мехостан Исломро сиёсӣ гардонанд. Дар он солҳо як гурӯҳ шахсони мансабталош хостанд, ки Исломро истифода намуда,  ба мақсадҳои нопоки худ ноил  гарданд. Чи тавре, ки баъдан бархе аз ҷанговарони мухолифин коил шуда, иброз доштанд, ки аз хориҷа ба онхо яроқу аслиҳаи ҷангӣ, маблағ, хӯрокаву пӯшока ва ҳатто ҷанговарони хориҷӣ фиристода мешуданд. Ин кумакхо барои мухолифине, ки мехост хукумати конунии кишварро сарнагун созад аз куҷо меомаданд? Аз байн рафтани  Тоҷикистон хамчун давлат ба манфиати кӣ буд? Чаро он нафароне, ки худро дар ҳамон солҳо руҳониву мусалмони асил метарошидан мардумро даъват накарданд, ки майдонхоро тарк намоянд ва ба бе тартибихо роҳ надиҳанд? Чаро онҳо Тоҷикистонро ба вартаи нестӣ мебурданд?  Магар кирдорҳои даҳшатбори онвақтаи  онҳо аз рӯи мусалмонист? Онҳо Тоҷикистонро қариб  ба нестӣ оварда буданд. Хазинаҳои давлат талаву тороҷ, корхонаву муассисахо муфлису бекор, мардум саргардону гуруснаву мотамзада ва Точикистон дар алангаи оташ месӯхт. Кӣ Тоҷикистонро аз ин варта баровард? Кӣ ташабускори сулҳ шуд? Кӣ гурезагонро ба ватан баргардонд? Кӣ Точикистонро ба имрӯз расонид?

Маҳз сиёсати сулҳофарин ва  Ваҳдати милли Эмомалӣ Раҳмон ба Тоҷикистони ҷавони соҳибистиқлол имконият дод, ки  дар солҳои соҳибистиқлолӣ роҳеро тай намояд, ки он шояд  ба садсолаҳо  баробар бошад. Илми таърих собит месозад, ки ягон халқу миллат нест, ки  гирифтори ҷанги шаҳрвандӣ гашта, дар чунин муддати кўтоҳ аз он бурун омада, сиёсати сулҳофаринӣ ва бунёдкоронаро пеша карда бошад.   Барои исботи ин фикр ба мо дур рафтан зарур нест. Ҷанги хонумонсўзи Афғонистони ҳамсоя, вазъияти сиёсиву иҷтимоӣ дар Ироқ, ҳодисаҳои сиёсие, ки моҳҳои охир дар як қатор давлатҳои Арабу Африқо ва Украина ба вуқуъ пайвастанд, исботи фикри боло мебошанд.

      Мардуми  Суғдзамин бо ифтихор гуфта метавонанд, ки оғози сулҳу ваҳдати Тоҷикистон, махз дар ҳамин ҷой, аниқтараш аз қасри овозадори  Арбоб оғоз ёфтааст. Баъди интихоб шудани Эмомалӣ Раҳмон ба ҳайси Раиси Шўрои Олӣ яке аз иштирокчиёни кўҳансоли Иҷлосияи ХУI – ум ба назди ў омада чунин гуфт: «Писарам! Умеди тамоми Тоҷикистон ба Шумост! Шуморо мо дар давраи мушкилу сарнавиштсоз роҳбари мамлакат интихоб намудем. Дили  ҳамаи мо гувоҳ бар он аст, ки пои қадами шумо файзбор меояд». Ва дар ҷавоб роҳбари ҷавон  гуфт: «Падар, як роҳ моро ба мурод мерасонад. Ин сулҳу салоҳ аст». Ва дар муроҷиати аввалинаш ба мардум гуфт: «Ман ба Шумо сулҳ меорам!» ва ў ин сулҳро ба халқи худ эҳдо намуд. 

Ҳамин тариқ, сиёсати истиқлолхоҳона ва ноил гаштан  ба ваҳдати миллӣ, ки дар саргаҳи он пешвои тоҷикон, Президенти мамлакат Эмомали Раҳмон меистод, ҷомаи амал пӯшида, рӯз аз рӯз густариш меёбад.   Миллати тоҷик бо чунин сарвари хирадманди худ метавонад аз имтиҳону мушкилот ва ихтилофотҳои замони пурталотуми сиёсӣ сарбаландона берун ояд.

Наргис Ҳомидова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 15 июни 2023

Дида шуд: 221 маротиба