Асри 21- ро асри таҳаввулоти техникӣ меноманд. Зеро шабакаи байналмилалии Интернет дар рӯзгори мо ҷойгоҳи хоссаро гирифтааст. Мо тавассути он ҳамарӯза аз навтарин иттилоъ огоҳ мешавем. Аммо бадбахтӣ он аст, ки имрӯз ин шабака воситаи тезтарини паҳни иғвову дасиса гардида истодааст. Ҳамон тавре, ки иттило дорем, ҳоло наздики 10 ҳазор сомонаҳо барои барангехтани низои нажодӣ- миллӣ, паҳни иттилои характери ифротӣ дошта хизмати бесобиқа дорад. Гурӯҳҳои манфиатҷӯ яке аз воситаҳои амалӣ намудани мақсадҳои сиёсии худро маҳз дар паҳни иттилоъ медонанд.  Ҳадафҳои асосии терроризми байналхалқӣ дар ин ё он мамлакат барҳам додани низомҳои иртиҷоии ҷаҳолатпеша мебошад, ки ба идеологияии экстремистӣ асос ёфтааст. Худи истилоҳи «терроризм» аз забони лотинӣ гирифта шуда, маънояш тарс, ваҳшат мебошад. Яъне, сиёсати тарсонидан пахш намудани мухолифони сиёсӣ ба воситаи зӯроварӣ мебошад.

Дар фаҳмиши мардум террорист танҳо он нафарест, ки худро мекушад ё метарконад. Аммо терроризм ва экстремизм болотар аз фаҳмиши болоӣ он аст. Зеро ин мафҳумҳо дар худ маъниҳои зиёди манфиро ҷо мекунад. Имрӯз дар қатори дигар ҳизбу ҳаракатҳо ҲНИТ низ чун ҳизби ифротгаро эътироф шудааст. Бояд сокинони зарурати ин эъломияро донад. Ба хотири он, ки ҳизби мазкур берун аз қонуни асосии кишвар фаъолияташро пеш бурд. Бо таблиғи фарҳанги бегона, бо мақсади ғасби ҳокимият онҳо кӯшиданд, ки оромонҳои 40- солаи худро пиёда кунанд.  

Барои мо, тоҷикон дардноктар он аст, ки кишвари Эрон, ин миллати барои тоҷикон шояд наздиктарин қавм яке аз душманҳои ашадӣ будааст. Ва бо пӯшидани «ҷомаи хирад» пайваста ба мо кӯмак менамуд. Аммо дар асл ин кишвар бо ҲНИТ забон як карда мехостанд, Тоҷикистонро ба як ҷомеаи фундаменталистӣ табдил диҳанд. Аммо тирашон хок хӯрд. Имрӯз ба ҷомеаи ҷаҳонӣ чеҳраи аслии Эрон ва сиёсати дарҳои кушодаш баръало эҳсос шуд. Маълум гардид, ки роҳброни олии ин кишвар чаро ба ҲНИТ ва Муҳиддин Кабирӣ муҳаббату ихлоси зиёд доранд. Ва пуштибонии сафири собиқи ин кишвар дар Тоҷикистон Саидалии Мусавӣ аз ҲНИТ ба чӣ хотир аст.

Мо, сокинони ваҳдатшиор ба дасисаву бӯҳтонҳои хоҷагони беруна бовар надорем. Сиёсати оқилонаи Пешвои муаззами худро куллан дастгирӣ мекунем. Медонем, ки эъмори давлати демократӣ, дунявӣ ва ягонаи худро ба ҷузъ худи мо каси дигар бунёд намекунад. Мо ҳамдилем ва руҳи шикастнопазир дорем.

Ғайрат Раҷабов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 06 апрели 2018

Дида шуд: 2659 маротиба

Санаи 30- марти соли равон қалби яке аз омӯзгорони масъулиятпешаву дӯстдори касби хеш устоди кафедраи кафедраи маҳсулоти хӯрока ва агротехнология Шаҳодатхон Шарипова аз задан боз монд.

Дар митинге, ки субҳи рӯзи ҷумъа доир гардид, хешону пайвандон, дӯстону ҳамкорон аз хислатҳои ҳамидаи ин муаллимаи равоншод ёд карданд.

Ҷамшед Мирсаидов, раиси созмони ҷавонони донишкада, шогирди муаллима аз номи Раёсати донишкада, шахсан аз номи директор Саидӣ Дилафрӯз Раббизода ба наздикону пайвандони марҳум изҳори тасаллият намуд.

 Устодони кафедра, номзади илмҳои кишоварзӣ Толмас Сайфуллоев, номзади илмҳои химия Руслан Бобохоҷаев, ҳамсинф ва ҳамсабақи замони донишҷӯи Абдузафар Инъомов ва собиқадори меҳнат  Мирмуҳаммад Абдуллоев аз лаҳзаҳои ҳамкорӣ бо ин зани оқила ёдовар шуданд.

Бо дуою фотеҳа аҳли ҷамъомадагон муаллимаро ба роҳи охират гусел намуданд.

Ёдовар мешавем, ки мавсуф соли 1953 дар шаҳри Хуҷанд тавлид ёфтаанд. Хамтмкунандаи Донишкадаи аграрии шаҳри Фрунзе (ҳозира Бишкеки) Ҷумҳурии Қирғизистон буда, пас аз хатми он солҳои сол дар рушди соҳаи махсулоти хӯрока саҳм гузошта, то ба дараҷаи сармуҳандиси комбинати истеҳсоли гӯшти шаҳри Хуҷанд расидаанд. Даҳ сол қабл бо даъвати филилали Хуҷандии Донишгоҳи технологии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд ба донишкада пайваст гардида, дар ин муддат садҳо шогирдонро  тарбия намуда буданд. Солҳои охир дар доираи лоиҳа бо мақсади табодули таҷриба дар муассисаҳои олии Ҷумҳуриҳои Қазоқистону Қирғизистон ба шогирдони ин муассисаҳо давоми як моҳ дарс мегуфтанд.

Руҳатон шоду хонаи охирататон обод, муаллимаи азиз!  

Нашр шуд: 02 апрели 2018

Дида шуд: 2740 маротиба

Ҷумҳурии Тоҷикистон пас аз истиқлолияти комил ба даст оварданд, дучори бӯҳрони сиёсӣ гардида, баъзе аз қувваҳо бо истифода аз фазои холигӣ бо мақсади баланд бардоштани «ифтихори миллӣ», сатҳи диниву имонии мардум ҷомеаро ба ҷониби гумроҳӣ мебурданд. То ҷое иттилоъ дорам, он замон хонадоне набуд, ки барои азхудкунии дониши динӣ назди «домуллотарошон» мерафтанд. Аммо дар асл ин нафарони чаласавод онҳоро бо мақсади тобеи худ кардан бо оятҳои бардурӯғи худ ба худ ром мекарданд. Ҳукумати навтаъсис баҳри баланд бардоштани маърифати мардум барои таъсиси масҷиду мадрасаҳо шароитҳои мусоид фароҳам овард. Танҳо солҳои 1995- 1997 бинобар оморҳои расмӣ дар кишвар 3720 масҷидҳои панҷвақта, 29 мадрасаҳо ду мактаби динӣ ва як Донишгоҳи исломӣ барои дониши исломшиносӣ хизмат мекард. Давлат барои беҳбудии дин, мустаҳкамкунии эътиқод таваҷҷӯҳи хосса медод.  Зеро дар мустаҳкамии давлат, ҷамъият ва оромию сулҳ на танҳо меъёрҳои ҳуқуқӣ, инчунин  меъёрҳои ахлоқӣ, хусусан қоидаҳои динӣ низ нақши бузургро ишғол мекунад.

Мардум ин ҳама имкониятҳои давлатро хуш пазируфта, бо шукрона аз тинҷиву амонӣ барои таҳсиломӯзии фарзандон мусоидат намуданд. Аммо гурӯҳҳои манфиатҷӯ ба монанди ташкилоти экстремистӣ-террористии ХНИТ ба қавле вакте даст додед, аз остин гирифтанд. Ин ташкилот чи гунна ташкилоте буд, биёед ба сайри таърихии он меравем. Собиқ ҳизби наҳзати исломи Тоҷикистон, ҳозира дар замони Иттиҳоди абаркудрати Шӯравӣ соли 1978 дар совхози «Туркманистон»-и ноҳияи Бохтар таъсис ёфтааст. Созмони экстремистии  «Ихвон-ал-муслимин», яъне бародарони мусулмон ба таври маҳфиёна амал мекард. Мақсади онон барпо намудани давлати Халифат дар Тоҷикистон буд.

Тавре дар боло ишора рафт афроди ин гурӯҳ солҳои сол тарҳи табадуллоти давлатиро кашида, авали солҳои навадум бо баҳонаи  миллатпарастиву маҳалароӣ оташи ҷангро забона заданд. Ҳар кадоме дар майдони «Шаҳидон» бо суханҳои «пурҷаззоб»-и худ издоҳомро ба сӯи худ мекашид. Оқибат ҷанги бародаркуш оғоз шуда, дастандаркорони ҳизб бо такя аз нерӯи хоҷагони худ ба қатлу куштор даст заданд. Ҳосили ҷанг рехтани хуни ноҳақи қариб 20 ҳазор шаҳрвандон буд, ки аксаран ҷавонон буданд. Баъд аз оштии миллӣ ҲНИТ бо ҷамъи ёронаш ба мансабҳои баланд роҳбарӣ расида,бо истифода аз тинҷиву оромии ҷомеа аввалан хазинаи худро бой сохтанд. Пасон ҷавонони ноогоҳу гумроҳро бо баҳонаи хизмат ба Худованд ба ҳизби худ шомил намуданд. Ин ҳизб агарчи барномаву Оинномаи худро дошт, аз рӯи ягон низомнома амал намекард.   

Чун диданд, ки давлат имконоту шароити хубе барои роҳбаронашон  муҳайё сохтанд бо истифода аз фазои сиёсии кишвар чун ҳизби моҷароҷӯ, тақрибкор, никорталаб, фитаангез, ҷудоиандоз, ҳизби мансабталошону вакилшавандагон, ҳизби бегонапарастон, маҳалгароёну миллатгароён ва дур аз манфиатҳо ва арзишҳои миллии мо «шӯҳрат» пайдо намуданд.

Солҳои тӯлони сарварони ин ҳизб ба ҷойи ватандӯстию  миллатпарастӣ ба шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон таассубро талқин мекарданд, барои «ҷиҳоду шаҳодат» кор мебурданд, супоришҳои хоҷаҳои хориҷии худро иҷро мекарданд. Як решаи дигари хиёнаткориҳои роҳбарияти ин ҳизб дар он аст, ки онҳо ҷавонони роҳгумзадаи тоҷикро гуё барои таҳсил ба таълимгоҳҳои кишварҳои исломии хориҷа мефиристоданд ва аксарияти онҳо имрӯз дар сафи гурӯҳу ташкилотҳои террористии Ироқу Сурия, Афғонистону Покистон мебошанд.

Ин ҳизби ноком, ки худро зери ниқоби дини мубини ислом гирифта, бо сӯистифода аз номи Худованд мехоҳад ба ҳокимият ноил гардид, ки ҷомеаи Тоҷикистон аксарият мусулмон буда, ба ин ҳизб ниёз надорад ва мардум дигар ба ваъдаю дасисаҳои он бовар надоранд. Кирдорҳои зишту нопок ва ғайриқонунии баъзе аз аъзоёни ХНИТ ҳамаро дил монда кадааст. Тибқи Конститутсия Тоҷикистон давлати дунявӣ ба шумор рафта, мавҷудияти ҳизбе, ки бо дин омезиш ёфтааст мантиқан нодуруст аст,аммо Ҳукумати мамлакат ба хотири сулҳу суботи ҷомеа ва як дилии миллати тоҷик ба ХНИТ иҷозат дода буд ва ҷавоби аъзоёни шӯрои ин ҳизб ин аст.

Аз ин рӯ, беҳтар он аст, ки масъулини ташкилоти терористии ХНИТ аз ҳар гуна амалӣ душманона нисбат ба ватану миллати худ даст кашида, пайравонашонро низ ба чунин рафтор ҳидоят намоянд.

Хушбахтона 29 сентябри соли 2015 аз ҷониби Суди Олии ҶТ аризаи прокурори генералии ҶТ қонеъ гардонида шуда, ХНИТ-ро ҳамчун ташкилоти ифротгарои эътироф намуда, фаъолияташ дар тамоми кишвари мо барҳам дода шуд. То имрӯз руҳониёни исломии асил ХНИТ –ро қабул надоранд ва эътироф ҳам намекунанд.

Дигар ба ваъдаҳои ҳангомадорӣ муҳофизони ислом бовар намекунем. Сиёсати пешгирифтаи Сарвари муаззами давлатамон Эмомалӣ Раҳмонро дастгирӣ менамоем ва дар атрофи давлату ҳукумат муттаҳид  шуда, ба паҳн шудани ҳар гуна ғояҳои бегонапарастӣ, иғвоандозӣ ва бесуббот намудани кишвар роҳ намедиҳем.

Абдуқаҳҳор Бӯриев, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 06 апрели 2018

Дида шуд: 2778 маротиба

Таҳлилҳо исбот намудаанд, ки амалҳои  анҷомдодаи террористону экстремистон бештар ба дину мазҳаб робита надошта  рушди илму техникаро инкор менамоянд. Дар баробари терроризм дар бисёр кишварҳои ҷаҳон амалиётҳои экстремистӣ (ифротгароӣ) ба амал омада истодааст, ки ҳаёти инсонҳоро ба таъхир гузоштааст. Экстремизм аз калимаи лотинии «extremus» гирифта шуда маънои он канораҷӯӣ, ифротгароӣ, тундравӣ, фикру андешаҳо ва амалҳои тундравона ба ҳисоб меравад. Экстремист шахсест, ки дар фаъолияти худ ҷонибдори амалҳои якравию тундравӣ аст. Ин амалу зуҳуроти номатлуб метавонад дар тамоми соҳаҳои фаъолияти инсон дар дин, сиёсат, идеология,  илм, фарҳанг ҳам дида шавад.

Экстрем (ифротгароӣ) ду намуд мешавад  динӣ ва дунявӣ ва аз рӯи зуҳурот ҳудудӣ, минтақавӣ, байналмиллалӣ мешавад. Зуҳуроти ифротгароӣ хеле решадор буда, он ҳеҷ гоҳ ҳудуд дину миллат, наҷод надорад ва ҳудуди ягон миллатро эътироф намекунад.  Экстремизм (ифротгароӣ) дунявӣ  намудҳои сиёсӣ, иқтисодӣ, ва мафкуравӣ дорад. Ифротгарои динӣ бошад, дар доираи ҳамаи динҳо(ислом, насронӣ, масеҳи, буддоӣ) мавҷуд аст. Вусъатёбии  экстремизм оқибат ба терроризм меорад. Таърих исбот намудааст, ки ифротгароии динӣ дар ҳеҷ давру замон натавонистааст ва имрӯз ҳам наметавонад   мардумро  ҳамбастагӣ, инсондӯсти, мардумписанди тафоҳум ва  эҳтироми якдигар. расонда, иттиҳоди мардумро ба як шакл таъмин кунад. Зеро ифротгарои динӣ  таҳамуллпазирои дигаронро надорад. Ифротгароии динӣ мехохад бо зӯран щасби ҳокимият барангехтани душманию бадбинибайнии  намояндагони динҳои дигар, халалдор кардани сулҳу суббот, ва якпорчагии давлатҳо ноил гардад.

Дар тафсири Кодекси ҷинояии Ҷумҳури Тоҷикистон шарҳи мақсадҳои терроризм чунин омадааст: «Мақсади ибтидоии терроризм халалдор сохтани амнияти ҷамъиятӣ, тарсонидани одамон, ба воҳима овардани аҳолӣ буда, тавассути он фишор овардан ба мақомоти давлатист».

Имрӯз моро зарур аст, ки  дар байни наврасону ҷавонон оид ба ин масъалаҳо сӯҳбат намуда,онҳоро ба роҳи донишандӯзи, касбу ҳунарҳо ки ба ҳаёти онҳо таъсири мусби мерасонад равона созем. Дар онҳо ҳисси баланди ватандӯстиро тарбия номоем. То ки онҳо худро аз ҳар гуна ҳаракатҳои ифротгарои, террористӣ  дур нигоҳ доранд.

Нашр шуд: 30 марти 2018

Дида шуд: 1446 маротиба

 Имрӯз, ки ҷомеаи мо рӯ ба ободию ҳамдилӣ ниҳодааст, ҳастанд қувва ва ҷараёнҳое, ки ин ҳамаро нодида мегиранд. Ҳизби террористиву экстремистии наҳзати исломи Тоҷикистон аз шумули чунин рақибони заифе мебошад, ки хориҷ аз кишвар мехоҳад бо маълумотҳои бардурӯғу буҳтонангез ва муғризонаи хеш мафкураи сокинонро дигаргун кунанд. Вақтҳои охир ба ин «олимони диншинос» ба ном «Анҷумани озодандешон» низ ҳамроҳ шудаанд ва ин нафарон бо мақолаю изҳороти бе сару нӯгашон гумон мекунанд, ки «ҳақиқат»-ро ба мардум ва ҷомеаи ҷаҳонӣ мефаҳмонанд. Навтарин мақолаи навиштаи «таҳлилгар, коршинос»  ва нафаре, ки ягон афрод шахсияташро намешиносад, бо номи Шавкати Муҳаммад дар нигоштаи худ таҳти унвони «Масҷидбандӣ, омори бардурӯғ ва қиёси назарфиребонаи ҳукумат» кӯшидааст, ки ҲНИТ-ро мусичаи бегуноҳу давлат ва Ҳукуматро ба он гунаҳкор месозад, ки гӯё зидди имону диндории мардум баромадааст. Ӯ дар оғози навиштааш замони шӯравиро танқид намуда, гӯиё бо оғози Истиқлолияти тоҷикон диндорон ба озодии кулл баромаданд. Оғози истиқлолият теъдоди масҷидҳо зиёд шуданд, вале дар ниҳояти кор онро бастанд. Ин ҳама гӯиё «масҷидбандиҳоро» аз «бонуфуз» шудани ҲНИТ медонанд. Аммо воқеияти ҳол он аст, ки ҲНИТ дар ягон давр миёни халқ маҳбуб набуд ва нахоҳад шуд. Ин ҳизбро роҳбароне идора мекарданд, ки танҳо манфиати хешро боло мегузоштанд. Дар мақола омадааст, ки дари масҷидҳоро бастан танҳо ба хотири ҲНИТ мебошад. Аммо дар асл масҷид ҷои таблиғи шиапарастону даъват ба «ҷиҳоду» зиддидавлатбароӣ гардид. Аз ҷониби мақомотҳои қудратӣ дастгир шудани дастикам 12 имомхатибҳои шаҳру навоҳии вилояти Суғд бо ҷурми аъзогӣ ба ҳизбу ҳаракатҳои гуногуни характери динидошта, ки аксар парвардагони ҲНИТ маҳсуб меёбанд, бозгӯи гуфтаҳои болоист. Чунин нафарон бо гуфтору рафторшон фарқ мекарданд. Фохирона мепӯшиданд. Аз Худову Расул дар баромадҳояшон мегуфтанд. Аммо чун ба хилват мерафтанд, кори дигар мекарданд. Ҳатто мардумони маҳал аз қасру кушк ва мошинҳои гаронарзиши онҳо дар ҳайрат мемонданд. Бо дуову фотеҳа чунин маблағҳои хангуфтро ба даст овардан амрест маҳол. Ана ин аст, натиҷаҳои таблиғоти нодуруст. Соли рафта бино бар маълумотҳо аз вилояти Суғд наздики 322 нафар чангиёни гумроҳ дар кишвари Сурия будаанд, ки шумори бештарин ба шаҳру навоҳии Исфара, Истаравшан ва Спитамен рост меояд. Чаро чунин аст. Посух ба ин савол он аст, ки маҳз дар ҳамин минтақаҳо аъзои собиқ ва пайравони ҲНИТ бештар ҳастанд ва онҳо бо таблиғоти нодуруст мардумро ба кӯи сарсонӣ мебаранд. Чунин нафарон бо фармоиши хоҷагони худ,  ки имрӯз дар хориҷа гуреза ҳастанд, мехоҳанд, ки ҷавонон ҷангозмуда шаванд ва рӯзе ба Ватан баргашта барои пойдории хилофат ҷанганд. Ва ин ҷо суханони «пурҳрорати Кабирӣ» ба хотир меояд, ки гуфта буд. «Ин бор бо ғалаба хоҳем баргашт». Ин сухани саҳл нест. Яъне, онҳо воқеан ҳам барои нооромии ҷомеа кӯшиш варзида истодаанд. Нақша доранд, ки ҷавонони ноогоҳро гирди худ ҷамъ оранд.

Аммо давлат барқарор аст. Онро шахсе роҳбарӣ мекунад, ки воқеан ҳам тӯдакаш аст. Ӯро ҳама дӯст медоранд.Ҳама ба хубӣ медонанд, ки танҳо бо ҳамдастӣ, берун кардану бухлу кина, бахшидани гуноҳи якдигар мулкро обод дилро шод мегардонад.      

Хайринисо Темирова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 05 апрели 2018

Дида шуд: 2845 маротиба

Терроризм<> ва экстремизми байналмилалӣ дар ҷаҳони муосир аз масъалаҳои доғи рӯз ва нигаронкунанда ба шумор меравад. Мутаасифона, ҳамарӯза мо ба воситаи ахбори омма аз амалҳои террористӣ, куштору ғорат, гаравгонгирӣ, одамрабоӣ ва худкушиҳои маргталабона огоҳ мешавем, ки ҳама амали душманонӣ дини мубини ислом аст.

Феълан, барои кишварҳои Осиёи Миёна дар масири устувории амнияти миллӣ, маориф, ҳифзи арзишҳои маънавӣ ва рушду тараққиёти иқтисодӣ рӯзҳои санҷишу имтиҳонӣ мегузарад. Фитнаву ангезаҳои хориҷӣ кӯшиши заифсозии сиёсати миллӣ ва бақои давлатҳои минтақа, хоса Тоҷикистонро доранд.

Яке аз роҳҳои осони аҳдофи нопоки ин гуна гурӯҳҳои террористию эксремистӣ ба доми худ гирифтор намудани ҷавонони ноогоҳ аз фароизи динӣ ва асли ислом ба шумор меравад. Имрӯзҳо ҷалби қувваи ҷавонони фирефташуда дар низоъҳои минтақавию ҷаҳонӣ маълумтарин васоити амалисозии мақсадҳои нопоки душманони ислом гардидааст.

Дар асре, ки илму техника бо суръати кайҳонӣ афзоиш дорад, душманони дини мубини ислом кушиши онро доранд, ки бо роҳи нодуруст шарҳ додани масоили динӣ ва тафриқаандозӣ мусалмононро бо дасти худ нобуд созанд. Гуфтан мумкин аст, ки дар ин самт муваффақ низ шуда истодаанд. Ҳодисаҳои охири Шарқи Наздик, Мамлакатҳои Арабӣ, Африқо ва Покистону Афғонистон ба ин гуфтаҳои мо мисоли равшан шуда метавонанд.

Аслан, ҷиҳод ба кишвари дигаре рафтаву хонаи касеро оташ задан ва ё нафареро, бахусус, занону кӯдаконро ба қатл расондан нест. Куштани инсонҳо на ризоят, балки ғазаби Худоро меорад. Мутаассифона, аз сабаби надоштани саводи кофӣ дар бораи фароизи ислом, бархе аз ҷавонон худро ба андешаи ҷиҳод ба худкушии рӯирост мебаранд. Беҳтарин ҷиҳодро дар таълимоти ислом ҷиҳодро дар таълимоти ислом ҷиҳод ба нафс ва хизмат ба волидайн гуфтаанд.

Сарвари давлатамон дар ҳар як вохӯриву суханрониҳои худ таъкид мекунад, ки Ислом дини инсофу адолат, сулҳу амният, талқингари ахлоқи ҳамида буда, ҳама гуна аъмоли зишту харобиовар, озору шиканҷа, ҳушунату зӯроварӣ ва қатлу ғоратро маҳкум менамояд ва хилофи зуҳуроти манфию таҳдиду хатарҳои муосир, аз ҷумла терроризм ва экстремизм мебошад.

Ба мо лозим аст, ки аз ҳодисаҳои гузаштаву имрӯза ибрат гирифта, фарзандонамонро дар рӯҳияи ватандӯстӣ, ҳисси миллӣ, худшиносӣ, худогоҳӣ, ифтихор аз ниёгон ва миллати соҳибтамаддун ва фарҳанги воло тарбият намоем.

Нашр шуд: 30 марти 2018

Дида шуд: 2643 маротиба

Бо мақсади баланд бардоштани самаранокии сиёсати давлат нисбат ба ҷавонон, ҷалби онҳо ба фаъолияти амалии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилоят ва бахшида ба Рӯзи ҷавонон аз 7 то 14 майи соли равон “Ҳафтаи иштироки донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти олии касбии вилоят дар идоракунии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд” гузаронида мешавад.

Дар ин бора қарори Раиси вилояти Суғд аз 3 апрели соли 2018, №100 “Дар бораи гузаронидани Ҳафтаи иштироки донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти олии касбии вилоят дар идоракунии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд” ба тасвиб расид .

Тибқи қарори зикршуда низомнома ва ҳайати комиссияи интихоби довталабон ба “Ҳафтаи иштироки донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти олии касбии вилоят дар идоракунии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд” тасдиқ гардида, шуъбаҳои дахлдор барои дар сатҳи баланд гузаронидани чорабинӣ вазифадор карда шудааст.

Маврид ба зикр аст, ки “Ҳафтаи иштироки донишҷӯёни муассисаҳои таҳсилоти олии касбии вилоят дар идоракунии мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии вилояти Суғд” аз соли 2005 инҷониб гузаронида шуда, тӯли ин солҳо садҳо нафар донишҷӯён дар ин иқдом ширкат варзидаанд.

Хадамоти матбуоти
Раиси вилояти Суғд

Нашр шуд: 05 апрели 2018

Дида шуд: 2839 маротиба

Изҳороти ҷомеаи кафедраи агротехнологияи ДПДТТ

Терроризм ва эстремизм аз зуҳуроти номатлубест, ки ҷомеаи ҷаҳонро ба ташвиш овардааст. Имрӯз дар кишварҳои гуногуни дунё даҳҳо гурӯҳи террористию экстемистӣ амал мекунанд, ки бо таҳрибкорӣ боиси бадбахтии миллионҳо нафар гаштаанд. Зеро ин зотҳои касиф барои ноил гардидан ба мақсаду ниятҳои нопок аз ҳеҷ гуна ҷаҳолату қабоҳат рӯ наметобанд ва ҳатто ба кӯдакон ва занону барҷомондагон раҳм намекунанд.

Шукри Яздони Пок, ки миллати соҳибтамаддуну бофарҳанг, сулҳпарвару бунёдкори тоҷик зиёда аз 27-сол аст, ки аз обу ҳавои Истиқлолият нафас мегираду кишварамон рӯз аз рӯз ободу зебо мегардад. Офтоби оламафрӯз бо нури ҷонбахши худ ба табиати зебою нотакрор, кӯдакони хандону хушбахт, ба пирони барнодилу мардуми меҳнаткаш қувваю дармон мебахшад. Ва ҳама шукргузории ин мулки озодро карда, баҳри ободии он доимо мекӯшанд. Вале афсӯс солҳои охир ба ин ободиву озодӣ, нашъунамои кишвари афсонавии мо хатари ҷаҳонӣ таҳдид менамояд. Шунидани калимаҳои нав ба нав ба монанди терроризм, экстремизм бегонапарастӣ,  ифротгароӣ, гурӯҳҳои тундрав, қочоқи маводи мухаддир, шомилшавӣ ба ҳизбу ҳаракатҳои номатлуб, ҷудоиандозӣ, гумроҳшавӣ, табъи инсонҳои худогоҳу созанда, ободкору хештаншинос ва меҳанпарастро хира месозад. Инчунин дар ҷаҳон раванди бартариҷӯӣ, мусаллаҳшавии бошитоб, пайдоиши нишонаҳои марҳалаи нави «Ҷанги сард» боиси нигаронӣ гардидааст. Дар ҳар гӯшаву канори олам нооромиву низоъҳо идома ёфта барои ҷомеаи ҷаҳонӣ ҳамчун айёми душвору пуртазод эътироф гардид. Дар ин давра зиёда аз сад давлати дунё мавриди ҳамлаҳои щайриинсонии террористон ва ифротгароён қарор гирифт. Онҳо ба хубӣ дарк наменамоянд, ки банӣ одам аъзои якдигаранд.

Агар имрӯз садои дар ягон кишвари хоҳ хурду хоҳ калон бархезад, акси он дарҳол аз дигар кишварҳои наздик шунида мешавад. Инсоният дар гузашти зиндагӣ, ки тавлиди якбора дорад, бояд на душман, балки дӯст ҷӯяд ва бо истифода аз нерӯҳои зеҳнии хеш наслҳоро ба пуштибониву дастгирии фарҳанги сулҳ омода созад. Аҳли башар бояд сайёраи Заминро чун гавҳараки чашм ҳифз намояд. Мо танҳо як Замин, як маъвои ҳастӣ ва як гаҳвораи ҳаёт дорем. Яке аз омилҳои асосие ки кафолати бехатарии шахсии одамон ҳуқуқу озодиҳоии онҳо,  тартиботу оромии ҷомеа ва амнияти давлатро халалдор месозад афзоиши сатҳи ҷинояткорӣ аз ҷумла ҷиноятҳои терроризми байналхалқӣ ва эстремизм мебошад. Аслан сарчашмаи терроризм ифротгароӣ аст. Эстремистон, яъне моҷароҷӯён бо ягон кас муросо кардан намехоҳанд, ақидаи дигарро таҳаммул намекунанд ва барои ба мақсад расидан терроро кор мебаранд. Воҷаи «террор» лотинӣ буда, маънояш «тарсу ҳарос» мебошад, яъне террористон бо воситаи тарсу ҳаросафканӣ ва зӯроварӣ дар байни одамон мехоҳанд ба мақсад ноил гарданд. Ин зуҳуроти номатлуб асосан дар охири асри ХУ111 зуҳур кард. Дар таърих чанд намуди терроризм, аз ҷумла сиёсӣ, динӣ, миллӣ ва щайра дучор мешавад. Дар ҷаҳон аз ҳама бештар террозми динӣ вирди забонҳост, ки онро бештар ба мардуми мусулмон нисбат медиҳанд ва мисоли он ҳаракати ДИИШ, Ал- Қоида аст, ки онҳо амалиёти ҷангӣ гузаронида, боиси ҳалокати ҳазорҳо нафар ва гуреза шудани қисми зиёди аҳолӣ гардидаанд. Мақсади ниҳоии онҳо бунёди давлати исломӣ дар кишварҳои гуногун мебошад. Тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зимни ироаи Паёми худ ба Маҷлиси Олии мамлакат зикр карданд: «Терроризм ва эстремизм аз як ҷониб чун вабои аср хатари глобалии ҷиддӣ буда,  аз ҷониби дигар аъмоли он гувоҳ аст, ки террорист Ватан, миллат ва дину мазҳаб надорад, балки як таҳдиде ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷони ҳар як сокини сайёра аст». Гурӯҳҳои эстремистию террористӣ бештар ҷавонони камтаҷрибаю гумроҳро бо ваъдаҳои дурӯщин, пулу мол ва зиндагии серу пур ба дом андохта,  ба мақсадҳои нопок истифода мебаранд. Имрӯзҳо ҳазорҳо ҷавонон, аз ҷумла зодагони Тоҷикистон низ ба дурӯщи ин зотҳои касиф бовар карда, дар муҳорибаҳои Ироқу Сурия ва Афщонистон ширкат варзида ба ҳалокат мерасанд. Аз ҳама бештар ҷавонони бекор – онҳое,  ки намехоҳанд бо меҳнати ҳалол рӯз гузаронанд, ба доми террористон меафтанд.

Ана дар чунин ҳолат нақши омӯзгор, падару модар ҳар як фарди худшиносу ватандӯст хеле калон аст. Омӯзгор аз ҳарвақта дида серкору ҳушёр ва зирак бояд бошад, то ки пеши роҳи ҷавонони гумроҳро гирад, онҳоро ба роҳи рост ва бунёдкорӣ ҳидоят намояд. Танҳо бо баргардонидану ҳабс кардан ин мушкил ҳал намешавад. Бояд тамоми воситаҳоро барои фаҳмонидани хатогиҳои онҳо истифода барем. Вазифаи аввалиндараҷаи омӯзгори имрӯза доимо зери назорат нигоҳ доштани шогирдони хеш мебошад. Бояд бо ҳаёти ҳар шогирди худ муносибати ҷиддӣ дошта бошад.

Нашр шуд: 30 марти 2018

Дида шуд: 2775 маротиба

Мавқеъ ва мақоми муассисаҳои олӣ аз сатҳи касбияти хатмкунандагон вобастагии калон дорад.  Роҳбарияти Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон ба ин масъала таваҷҷӯҳи доимӣ дода,  бо иқдоми бевоситаи директори Донишкада Дилафрӯз Саидӣ бо мақсади боз ҳам густариш бахшидани робитаи донишкада бо корхонаву муассисаҳо сӯҳбату мулоқотҳоро бо роҳбарону масъулини муассисаҳою ташкилотҳо доир менамоянд. Моҳе қабл як гурӯҳ роҳбарони хоҷагиҳои деҳқониву фермерӣ, ширкатҳои истеҳсоли маводи хӯрока ба донишкада ташриф оварда, аз шароити таълиму тарбия, пояи моддиву техникӣ огоҳии комил ёфта буданд.

Ин навбат роҳбарони шабакаҳои барқии вилоят, шаҳри Хуҷанд, навоҳии Бобоҷон Ғафурову Ашт, сардорони умумии зеристгоҳҳо, масъулини корхонаҳои муштараки «Ҷавонӣ», «Нику Хуҷанд», «Ресандаи тоҷик»  ба вохӯрӣ омаданд.

Дилафрӯз Раббизода зимни оғози чорабинӣ таъкид дошт, ки донишкада моҳи май тасмим гирифтааст, ки ярмаркаи навбатии «Интихоби мутахассиси арзанда»-ро доир намояд. Ҳадафи имрӯза мулоқот боз ҳам бештар ошно шудан аз вазъи таълиму тарбия ва пояи моддиву технкии донишкада маҳсуб меёбад. Ба ин васила ташкилотҳои кордеҳ имкон пайдо менамоянд, ки ба коргоҳи худ мутахассиси хубро интихоб намояд. Донишкада соли равон тасмим гирифтааст, ки Ассотсиатсияи хатмкунандагонро таъсис диҳад. Ба ин аллакай заминаи мусоид фароҳам оварда шудааст. Лозим ба зикр аст, ки дар кафедраи таъмини барқ ва автоматика тамоми шароитҳо барои такмил ёфтани дониши назариявиву амалии шогирдон муҳайё буда, донишкада бо Донишгоҳи энергетикаи Улянови  кишвари Чувашияи Федератсияи Русия ҳамкории зич дорад. Ва мутахассисони ҷавони донишкада дар ин донишгоҳ рисолаи номзадии худро ҳимоя мекунанд. Соли равон дар ҳамкорӣ бо Вазорати маориф ва илми кишвар бо мақсади амалӣ намудани дастуру ҳидоятҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон  муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  250 нафар шаҳрвандони бекор ва аз муҳоҷирати меҳнатӣ баргашта бар ивази ҳамагӣ 50 сомон аз курсҳои кӯтоҳмуддати омӯзишии васлу насби электрикӣ  гузашта, соҳиби сертификат гардиданд. Донишкада имкон дорад, ки бевосита дар назди корхонаҳо кафедраҳои сайёр таъсис дода,  ба мутахассисоне, ки донишҷӯёнро таълими назариявиву амалӣ медиҳанд, ба кор қабул намояд.  

Охунбобо Раҳимов,  номзади илмҳои техникӣ, устоди кафедраи таъминоти барқ ва автоматика аз робитаи наздики кафедра бо ниҳодҳои шабакаҳои барқии вилоят ҳарф зада, қайд кард, ки маҳз аксари  мутахассисон парвардаи ҳамин донишкада ҳастанд.

Видеоролик аз ҳаёти дирӯзу имрӯзи кафедра ҳозиринро боз ҳам бештар бо фаъолияти донишкада ошно сохт.

Сипас, меҳмонон аз лабораторияҳои муҷаҳҳази донишкада дидан намуда, ба шароиту имконоти донишкада баҳои баланд доданд. Зимни мулоқоти ошкоро аксарияти масъулини шабакаҳои барқии вилоят, корхонаҳои истеҳсолии саноати сабук  омодагии хешро барои ҳамкорӣ иброз доштанд. Зимнан таъкид шуд, ки мутахассисони омодакардаи донишкада дар ҳама самт намуна бар дигаронанд.

Чунин мулоқоту суҳбатҳо ҳар ҳафта рӯзи шанбе доир карда мешавад.

Нашр шуд: 04 апрели 2018

Дида шуд: 2665 маротиба

В конце XX- начале XXI века мир столкнулся с ростом экстремизма и терроризма, оказавшись совершенно не  подготовленным ни с точки зрения практической борьбы с данными социальными феноменами, ни с позиции их теоритического осмысления.

 Почти аналогично в «Словаре русского языка» С.И. Ожегова: «террор-физическое  насилие, вплоть до физического уничтожения, по отношению к политическим противникам». Такое же определение террора как политики, обусловленной классовыми или  политическими причинами. С точки зрения закона «экзотермическая деятельность-это:

- насильственное изменение основ конститутивного строя и нарушение целостности:

- публичное  оправдание терроризма и иная террористическая деятельность:

- возбуждение социальной, расовой, национальной или религиозной розни:

- пропаганда исключительности, превосходства либо неполноценности человека по признаку его социальной, расовой, национальной, религиозной или языковой принадлежности или отношения к религии.

- воспрепятствование законной деятельности государственных органов, органов местного самоуправления, избирательных комиссий, общественных и религиозных объединений или иных организаций, соединенное с насилием либо угрозой его применения:

-пропаганда и публичное демонстрирование нацисткой атрибутикой или символикой до степени смешения:

- публичное заведомо ложное обвинение лица, замещающего ту или иную страну, в совершении им в период исполнения своих должностных обязанностей деяний, указанных в настоящей статье и являющихся преступлением:

В свою очередь  определения террора и терроризма, в своем большинстве возводит рассматриваемую проблему на  уровень взаимодействия государства и его  политических оппонентов, не рассматривая ни религиозного терроризма им современного глобального, которые характеризуются над государственностью не обусловленного политической борьбой.

Я хотела бы рассказать историю моего друга. Начну с того что мне 22 года и 6 лет тому назад я окончила школу, и был у меня друг  одноклассник.

Мы жили с ним по соседству, учились в одном классе и я думала что знаю его  лучше всех, я всегда  представляла  его светлое будущее так как он учился лучше всех в классе и был примером для всей школы. В конце 11-го класса он стал много пропускать школу и изменил стиль одежды, поменялся его характер, его общения. На улицу стал редко выходить в мае месяце его задержали когда он передавал что-то в коробке, неизвестное ему одному опасному человеку. В августе состоялся суд и его поговорили  к 10 годам. Когда мы его ровесники шагнули порог училищ он сидел и сидит за решёткой, за что мне очень обидно.

Своим рассказом  я хочу   чтоб вам не следовала заводить друзей которых раньше не встречали, а так же не следует передавать незнакомые вам вещи незнакомым людям.

Нуриддинова Шахзод, студент ПИТТУ в город Худжанд,  группа 25.01.04.ра

Нашр шуд: 30 марти 2018

Дида шуд: 3191 маротиба