Дӯст доштани Ватан, гиромидошти музаффариятҳои он ва саҳм гузоштан дар рушду инкишофи он баҳри ҳар соҳибватан воҷиб аст. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ- Пешвои Миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёми худ ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон аз 28 декабри соли 2023 аз ҷумла зикр менамоянд: «Ташаккули инсони ҳамаҷониба инкишофёфта, тарғиби тарзи ҳаёти солим ва тарбияи насли наврас ва руҳияи худшиносиву худогоҳии миллӣ, Ватандустиву ватанпарастӣ ва эҳтиром ба арзишҳои некусозандаи миллию умумибашарӣ аз ҷумлаи ҳадафҳои муҳимми сиёсати иҷтимоии давлат ба шумор меравад ».
Ватан аз мафҳуми муқаддасу азизи ҳар миллат ба ҳисоб меравад. Ватан ва шаҳрвандӣ ба ҳам алоқаи зич дошта. шахси бе Ватан амсоли булбули бечаман аст. Он касоне, кадри Ватанро намедонанд, кадри Модари худро низ намедонанд. Он ягона ҷое, ки шахс тавлид мешавад, ташаккул меёбад ва ба воя мерасад. Соҳибватан бояд ҳамеша Ватани худро сидқан дуст дорад ва онро хамчун гавҳараки чашм муҳофизат намояд. Ватан тавассути таҳкими босубот, сулҳу оромӣ, рушди иқтисодӣ суботи сиёси ва Ваҳдати миллӣ ҳифз мебояд намуд.
Ватандӯсти, ватанпарварӣ – ин принсипи ахлоқию сиёсӣ ва ҳисси иҷтимоӣ, мазмуни асосиаш меҳру муҳаббат ва садоқат ба Ватан ва омода будани инсон ба боло гузоштани манфиатҳои он аз манфиатҳои шахсии худ мебошад.
Дар ҳақиқат мавзӯи Ватандӯстӣ, худшиносии миллӣ ва арҷ гузоштан ба арзишҳои олии кишвар аз ҷумлаи мавзуъҳои муҳимми раванди таълиму тарбия ба ҳисоб рафта, ки ин вазифаи ҷонии хар як шаҳрванд, наврасон ва ҷавонон, алалхусус донишчуён мебошад.
Имрӯз мо ҳамчун ҷузъи Тоҷикистони соҳибихтиёр бо ватани худ ифтихор мекунем, фарзандони худро бо меҳри ватандӯсти ба ғоя расонда ба хизмати Ватан тайёр менамоем. Ҳар як шаҳрванди кишвари азизамон бояд барои ҷовидон пойдор мондани сулҳу ваҳдат дар ҷомеа ва таҳкими Истиқлолият дар Ватани азизамон саҳмгузор бошанд.
Имрӯз ҳар яки мо бо дастовардҳои беназири ватанамон дар ҳамаи самтҳо ифтихор мекунем. Дастоварди бузургтарини мо дар даври 33 соли Истиқлолият барқарор намудани сулҳу суботи комил ва ваҳдати пойдории миллӣ, таъмини рушди устувори иқтисодиву иҷтимоӣ, таҳкими худшиносиву худогоҳӣ, болоравии ҳисси ватандӯстиву ватандорӣ дар миёни тамоми табақаҳои ҷомеаи Тоҷикистон аст, ки маҳз ба шарофати хиради азалии мардуми соҳибмаърифату фарҳангдӯсти тоҷик муяссар гардид.
Имрӯз ҳар як шаҳрванди Тоҷикистон бо сари баланд ва бо камолу эътироф дар ҳама кишварҳои хориҷа метавонад Ватанамонро ҳамун Кишвари сайёҳиву меҳмондӯст ва рӯ ба рушди ҳадафҳои стратегии хеш муаррифӣ намояд.
Зокиров Р. Ш., устоди кафедраи меъморӣ
