Тожикистон азалдан турли миллатга мансуб, турли динларга эътиқод қилувчи халқлар тинч-тотув яшаган ўлка бўлиб келган. Аждодларимиз бошқа дин вакилларига доимо ҳурмат билан муносабатда бўлгани, Ватан тараққиёти йўлида елкадош бўлиб меҳнат қилгани тарихий манбаларда кўп қайд этилган.

Ҳеч шубҳасиз, юртимизда турли соҳаларда эришилаётган барча улкан ютуқларимизнинг замирида жамиятимизда ҳукм сураётган тинчлик ва осойишталик ҳисобланади.

Маълумки, бугун мусулмон оламида мураккаб ижтимоий-сиёсий жараёнлар кечмоқда. Яқин Шарқ ва бошқа ҳудудлардаги қатор мамлакатлар чуқур сиёсий танглик, ижтимоий ва иқтисодий беқарорлик ва қуролли тўқнашувларни бошидан кечирмоқда. Мазкур ҳудудларда гўёки ҳақиқий “исломий давлат” қуриш шиори остида очиқдан-очиқ зўравонлик, инсонийликка зид ваҳшийликларга асосланган амалларга қўл ураётган турли гуруҳ ва жамоалар урчиб кетди. Террорчилик ҳаракатлари нафақат беқарорлик ҳукм сураётган ҳудудларда, балки Франция, Германия, Бельгия каби Европа мамлакатларида, Россия синггари МҲД таркибидаги давлатларда рўй бермоқда.

Сўнгги йилларда ақидапараст оқимлар ёшлар ичидаги фаолиятини меҳнат мигрантларини таъсир доирасига олиш,  диний экстремистик мазмундаги материалларни электрон кўринишда тарқатиш, “Интернет” орқали тарғибот ўтказиш, яширин “ҳужралар” ташкил этиш каби усулларда амалга оширмоқда. Айниқса, Интернет тармоғида “Ироқ давлати”, “Жабат ал-Нусра” каби террористик ташкилотлар гўёки ислом равнақи йўлида курашаётган “мужоҳид биродарлар гуруҳи” экани ҳақидаги тарғибот-ташвиқот кенг кўламда олиб борилаётгани, бунинг оқибатида дунёнинг кўплаб мамлакатларидан мусулмон ёшлар “ҳижрат” қилиш ва “жиҳод”да иштирок этиб даъвосида Сурия ва Ироқ ҳудудига бориб, ушбу гуруҳ сафига бориб қўшилаётганининг гувоҳи бўлмоқдамиз.

Мутаассиб оқим аъзоларининг бош мақсадлари - “жиҳод”, “ҳижрат”, “шаҳидлик”, “кофир бўлиш” каби диний тушунчаларни сохта талқин қилиш орқали ёшларимизни оиласи ва яқинларининг таъсиридан чиқариш, ўқиш ёки ишидан ажратиб олиш ҳамда уларни қуролли тўқнашувлар кетаётган Сурия, Ироқ, Афғонистон ёки Покистон каби мамлакатларга жўнатиб, манқурт-жангари ёки “тирик бомба”га айлантиришдан иборат.

Диний экстремизм шахс, жамият ва давлатнинг ҳаётий муҳим манфааатларига таҳдид солмоқда. Жумладан, диний экстремистик ғоя ва ёт диний қарашларнинг жамиятдаги ижтимоий-маънавий муҳит ва тадрижий ривожланишга зарарли таъсири қуйидагиларда акс этмоқда:

- ДЭО аъзоси қонуний жазога тортилиши ёки “ҳижрат” даъвосида хорижий юртларга чиқиб кетиши оқибатида жамиятнинг бирламчи бўғини бўлган оилаларда парокандалик юзага келади, фарзандлар тарбиясиз, оилалар эса боқувчисиз қолади;

- жамиятда анъанавий қадриятларни авлоддан авлодга узатиш тизими ва тадрижий ривожланиш жараёни бузилади, мазкур жамиятда асрлар оша муҳим ўрин тутган миллий, маданий, тарихий қадриятлар аҳамиятини йўқотиши оқибатида маънавият пасаяди;

- экстремистик ва террористик ҳаракатлар содир этилиш орқали жамиятда “ёвузлик чегараси” пасайиб, одамлар қотиллик, қийноқ, босқинчилик, гаровга олиш, қулчилик каби жиноятларга кўникиб қолади. Айни чоғда, ушбу ёвузликлар жамиятнинг муайян қисмида ваҳима уйғотади, қочоқлар оқими пайдо бўлади;

- терроризм ва экстремизм, улар оқибатида келиб чиқадиган ижтимоий беқарорлик жамиятда криминал жиноятларнинг авж олишига хизмат қилади;

- давлат томонидан хавфсизлик чораларини кўриш учун бюджет маблағларини сарфлаши, шунингдек, террористик ҳаракат оқибатида кўрилаётган моддий зарар жамиятга иқтисодий жиҳатдан катта зарар етказади. Оқибатда ишсизлик ошади, ижтимоий муҳофазага йўналтирилган лойиҳалар бажарилмай қолади, аҳолининг турмуш даражаси пасаяди;

- мамлакатнинг тақдири иқтисодий донор ва қурол-аслаҳа сотувчи давлатларга боғлиқ бўлиб қолади.

Диний экстремизм ва терроризмга қарши курашнинг жаҳон тажрибаси шуни кўрсатадики, мазкур муаммони фақат ҳарбий куч ишлатиш билан тўла ҳал этиб бўлмайди. Уларни такрор ишлаб чиқариш тизими сақланиб қолар экан, қайд этилган таҳдидлар сақланиб қолади. Диний экстремизм ва терроризмни такрор ишлаб чиқариш тизимининг муҳим бўғинлари ақидапарастлик ва терроризм мафкураси, уларнинг илҳомчилари ва даъватчилари, мазкур мафкурани тарқатиш каналлари ва улар таъсирига тушаётган шахслар ҳисобланади.

Шу сабабли илмий асосланган, технологик жиҳатдан тартибга солинган, дунёда кечаётган ижтимоий-сиёсий жараёнларга мос (адекват) ахборот-мафкуравий курашни – аксилтарғибот ишларини тўғри ташкил этиш диний экстремизм мафкураси тарқалишининг олдини олишда муҳим аҳамият касб этади. Аксилтарғибот ишлари – мафкуравий курашнинг специфик кўриниши бўлиб, душман кучларнинг ахборот-қўпорувчилик ва психологик ҳужумини зарарсизлантиришга қаратилган сиёсий, ғоявий, ташвиқот ва ташкилий чора-тадбирлар мажмуи ҳисобланади.

Ҷӯраев Д.С, номзади илми техники,  устоди ДПДТТ

Создано: 16 октября 2018

Просмотров: 2640

 Имрӯз мо бо ифтихор метавонем, изҳор намоем, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон аъзои комилҳуқуқи Созмони байналмилалии савдо мебошад ва ба даҳҳо созмонҳои дигар шомил шуда, намегузорад, ки  дар кишвари азизи мо нобасомониҳо рух диҳанд.

Аз ин рӯ, вазифаи ҷонӣ ва қарзи шаҳрвандии ҳар як фарди бонангу номус, худогоҳу худшинос ва ватандӯсту ватанпараст дар марҳалаи кунунӣ, пеш аз ҳама таҳкими ваҳдати миллӣ, ҳифзи муқаддасоти Ватан ва пос доштани арзишҳои бузурги ватандорӣ, бахусус неъмати муқаддаси Истиқлолияти давлатӣ мебошад, ки ин ҳама дар ягонагиву сарҷамъӣ ва кору фаъолияти аҳлонаи мардуми тоҷик ифода мегардад.

Равшани Темуриёнро зарур аст, ки ба ҷои он ки бо дурӯягии беш як бор зодгоҳи азизам Тоҷикистон ва бори дигар ба олитарин арзишҳои он киноя зада, ки воқеият надорад, боре масъулияти хешро дар ватани азизаш ҳис намояд. Ва агар натавонад, боке нест нафароне фидокору ватандӯст дар миллати мо кам нестанд. Барои ҳамин таъкид мекардам, ки Кабириву Илҳом ва яки дигараш Шумо «ҷаноби Равшан», агар зӯратон ба накӯкори нарасад, пас ихтиёр мекардаед, ки ҷаҳолатро пеша кунед, вале бояд донед, ки оини мардигарӣ на дар ин амалҳои зишту паси пардагӣ ниҳон аст. Аз ҳамин лиҳоз бароятон тавсия медиҳам, ки дигар дилсӯзиву ғамхориҳоятонро ба худ ва хоҷагонатон кунед. Дидем, ки аз ин « фидокории» шумобаринҳо кишвар дар қарни гузашта чи ҳодисаҳои даҳшатборро паси сар намуд.

Разолату ҷаҳолати Шумо наҳзатиҳо таҳти фармону амри хоҷагонатон то ҷое омада расидааст, ки ҳатто омодаед, барои онҳое, ки аз худи Шумо силоҳи ҷангиро сохтаанд ҷоннисорӣ кунед. Мутаасифона, пеши чашмонатонро парда гирифтааст, ки имрӯз Шумо  фидоии он нафароне гаштаед, ки бо гуноҳи онҳо оилаатон, ҳаёти осудаатон аз даст рафтааст. Вале то ҳол чашматон инро намебинад ба ҷуз пулу моле, ки то ҳол ба ҷуз ваъда рӯяшро надидаед. Бовар кунед, шояд рӯзе ин ҳасрати ҳаваси Шумо ҳамроҳатон шармандагиву хиёнаткориро зери хок барад. Зеро бераҳмию разолати инсонии шумобарин нафарони ба ҷомеа хатарнок аз ҷаҳлу нодонӣ ва ғафлату манфиатҷӯии касон сарчашма гирифта, мутаассифона аксаран бо пирояи дину оин ва  тариқату мазоҳиб пардапӯш мегарданд. Аз ин ҷост, ки Ҳаким Фирдавсии бузург бо ишора ба ин иллати маҳкумпазири инсонӣ фармудааст:

Зиёни касон аз пайи суди хеш ,

Биҷӯянду дин андароваранд пеш.

Ин амали ноҷавонмардона, ки хилофи ҳамагуна  оину аҳком ва таомули исломиву инсонист танҳо ҳадафҳои террористиро бо худ дошта, халқҳои  оламро барои муборизаи беамон бар зидди моҷароҷӯёни террористӣ даъват менамояд.

Ба мардумон рӯ оварда таъкид менамоям, ки ҳушёрии сиёсиро аз даст надодани кулли мардуми тоҷик хосатан ҷавонон ба мавқеъ ва мақоми насли калонсол, ба зиёиён, омӯзгорон ва фаъолони маҳаллаҳо вобастагии қавӣ дорад. Итминони комил дорем, ки минбаъд ҳам ҷомеаи аз душвориҳои таъриху солҳои душвори навадум гузашта барои осудагӣ, сулҳу ваҳдат дар кишвар матонат нишон медиҳад ва ба рағми гурӯҳбозон оштинопазирона мубориза мебаранд.

Наим Рашидов, номзади илмҳои кишоварзӣ, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 02 октября 2018

Просмотров: 2790

Мо, ҷавонони вилояти Суғд вобаста ба вазъияти кунунии ба амаломада дар Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон ва нашри ақидаҳои  муғризонаи гурӯҳҳои мухолиф нисбат ба шароит ва ҳолати  имрӯзаи ин пораи Тоҷикистон, ба тамоми мардуми шарифи он, аз ҷумла ҷавонони минтақа муроҷиат намуда, изҳор менамоем, ки имрӯз дар чунин шароити ҳассос ва сарнавиштсоз, набояд фирефтаи суханони гурӯҳҳои  ҷиноятӣ гардида, нисбат ба марзи аҷдодӣ ва сарзамини поки ниёгони хеш ҳар гуна амалҳои номатлубро раво бубинед.      

Имрӯз душманону хоинони миллат аз хориҷи кишвар истода тариқи шабакаҳои иҷтимоӣ ҳар гуна андешаҳоро паҳн намуда, тадбирҳои созандаи Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон дар мавриди ҷамъоварии силоҳ, пешгирӣ аз гардиши мошинҳои берақам, интиқоли маводи мухаддир ва дигар иқдомотро як навъ амалиёти давлат нисбати мардуми Бадахшон  маънидод мекунанд. Тамоми мардуми соҳибхиради Тоҷикистони азиз,  пеш аз ҳама сокинони бонангу номуси Бадахшон худ ба хубӣ дарк мекунанд, ки ҳаргиз чунин набудаву нахоҳад буд, зеро таҳлилҳои анҷомёфта нишон медиҳанд, ки давоми чанд соли охир чанд гурӯҳҳои ҷиноятпеша, на танҳо хилофи қонунҳои амалкунанда рафтор намуда истодааст, балки онҳо дар баробари бадном намудани мардум, боиси ранҷу озори  халқи шарифи Бадахшон гардида истодаанд.

Мо, ҷавонон аксаран аз он шукргузорӣ мекунем, ки имрӯз бо шарофати тантанаи сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ дар кишвар ҷавонони тамоми шаҳру навоҳии мамлакат дар сафи артиши миллӣ дӯстона ва чун фарзандони як оила хидмати Модар-Ватанро сарбаландона адо менамоем. Ҳамасола шумораи зиёди ҷавонони вилояти Суғд дар канори ҷавонони дигар манотиқи Тоҷикистон чун Хатлону Зарафшон, Ҳисору водии Рашт, дар ҷузъу томҳои Артиши миллӣ дар вилояти Мухтори кӯҳистони Бадахшон хидмат мекунанд. Аммо мутассифона шумораи ҷавонони Вилояти Мухтори Кӯҳистони Бадахшон дар сафи қувваҳои мусаллаҳ хеле кам мебошад. Асосан, ҷавонони шаҳру ноҳияҳои Ишкошим, Дарвоз ба хидмат сафарбар шудаанд, ки онҳо низ нисбати дигар шаҳру навоҳии кишвар ба маротиб кам ҳастанд. Аммо аз шаҳри Хоруғ ва ноҳияи Шуғнон ва Рӯшон  умуман ҷавонон дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ба назар намерасанд.  Ҳол он ки аъзои гурӯҳҳои ҷиноятпеша чун Толиб, Боқир, Ёдгор ва дигарон ҳатто худро «пешво»-и мардум эълон намуда, барои тафриқаандозӣ ва мардумситезӣ  кӯшиш доранд. Ин гурӯҳҳо бо кадом асос даъвои «пешво»-ӣ мекунанд, ки нафаре аз хешовандонашон дар сафи қувваҳои мусаллаҳ барои ҳифзи марзу буми хеш хидмат намекунад. Мутаассифона, ин ҷавонон агарчӣ дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон ба хидмати Модар- Ватан намераванд, вале дар хидмати ин гурӯҳҳои ҷиноятпеша буда, ҳамчун ғулом супориши ин «пешвоёни мардумозор ва мардумбезор» -и хешро иҷро мекунанд.

 Ба мо маълум аст, ки яке аз аъзои ин гурӯҳи ҷиноятпеша – Алим Шерзамонов, ки ҳоло дар Аврупо ба сар бурда, ғуломвор ба хоҷагони хеш хидмат мекунад, дар асл бо сабаби аз бонкҳои давлатӣ қарздор будан, фирор кардааст ва шарм надошта, барои пӯшонидани ҷиноятҳо ва хиёнатҳои хеш даст ба бадном кардани давлат мезанад. Ҳатто тадбирҳои созанда ва талошҳои мақомоти давлатӣ барои таъмини оромиш ва ҳаёти осоишта дар Бадахшонро  муқобилият ба мардум унвон мекунад. Инсоф куҷост? Вақте солҳо ту ва ҳамроҳони нашъаҷаллоб ва ҷинояткоратон бар сари мардуми Бадахшон чӣ қадар бадбахтиҳо овардаву имрӯз аз кишвар фирор кардед, чаро бешармона мардумро ба муқобили давлат мехоҳед бархезонед. Мо боварии комил дорем, ки халқи Бадахшон ҳаргиз ба дасисаҳои Шумо дигар бовар нахоҳад кард, чун имрӯз аллакай мӯйро аз хамир ҷудо кардааст.

Бо истифода аз ин фурсати муносиб мо ҷавонони вилояти Суғд ба ҳамсолони худ муроҷиат менамоем, ки  дар ин фурсатҳои ҳассос ҳушёрии сиёсӣ ва зиракиро аз даст надода, баръакс барои дастгир ва ба ихтиёри давлат супоридани гурӯҳҳои ҷиноятӣ, пешгирӣ аз қочоқи маводи мухаддир, барқарор намудани тартиботи ҷамъиятӣ дар қаламрави вилоят якдилона ташаббус зоҳир намоед. Шумо, ҷавонони ватандӯсти вилояти Мухтори Куҳистони Бадахшон дар ин рӯзҳои барои ҳамаи мо ҳассос ва марҳилаи даъват ба артиши миллӣ имконият доред, ки бо раъйу иродати хеш ба сафи қувваҳои Мусаллаҳи Тоҷикистон пайваста, ҳамчун гурӯҳҳои ватандӯст, ватанпарвар дар самти ҷамъоварии пурраи силоҳ, пешгирии ҷинояткорӣ, таслими гурӯҳҳои мусаллаҳ ва ҷиноятпеша, нашъаҷаллоб, ки ҳамагӣ сабабгори чунин нооромиҳо дар минтақа гардиданд, саҳми назарраси хешро гузошта, оини ватандӯстӣ ва ватандории хешро дар назди халқу  Ватани азиз собит намоед.

                                                        ҶАВОНОНИ ВИЛОЯТИ СУҒД

Создано: 13 октября 2018

Просмотров: 2607

Барои тамоми мардуми ҷаҳон, бахусус сокинони Осиёи Марказӣ маълум мебошад, ки Ватани мо аз қадимтарин сарзамини биҳиштосо буда, таърихи беш аз даҳҳазорсола дорад. Дар сарчашмаҳои таърихӣ олимону муҳаққиқони сатҳи ҷаҳонӣ кишвари моро дорои марказҳои илмию тиҷоратӣ ва сарзамини ободу осуда тавсиф намудаанд. Дар чунин рӯзҳои барои халқ таърихӣ, ки пас аз тантанаҳои бузургу оламшумули ҳамоиши сарварони давлатҳои СҲШ падидаҳои номатлуби гурӯҳбозону ҷаҳолатпешагон, ки мехоҳанд, ватани моро низ ноором созанд, ҳамаро ғамгин кард.

Бо қарори Суди конститутсионии Ҷумҳурии Тоҷикистон фаъолияти бисёр ҳизбу ҳаракатҳо– «Хизбут-таҳрир», равияи «Салафия», «Ҳаракати исломии Туркистон», «Ихвон-ул муслимин» (Бародарони муласмон» манъ гардида буд ва ба наздикӣ фаъолияти «Гурӯҳи 24», пасонтар собиқ Ҳизби наҳзати исломӣ, ки чун ташкилоти ғайриқонунӣ ва ҷудоиандозу экстремистӣ амал мекард, манъ карда шуд ва фаъолияташ қатъ ва ғайриқонунӣ эълон гардид. Роҳбарони чунин гурӯҳу гурӯҳчаҳо, ки табиист, одамони манфиатхоҳе дар берун аз кишвар истода, мехоҳанд, дар дохили мамлакати орому осуда бетартибиҳо ба вуҷуд оваранд ва ё симои давлати моро дар арсаи байналмилалӣ дигаргуна намоиш диҳанд. Маълум аст, ки ин фамонбардорони хоҷагони беруна Кабирӣ ва чандин назҳатиҳои ба гуфти худ «босмачиёнанд», ки барои бетартибиву ҷангу разолат бинои ҷангу ҷудоиандозиро миёни мардум ба роҳ монда истодаанд.

Имрӯзҳо тарғибгарони ТЭТ Ҳизби наҳзати ислом низ ба ақидаҳои ноустувор, зидди ваҳдату ҳамзистии осоишта баромад карда, дар маҳалҳо одамони камсаводро гумроҳ карда алайҳи якдигар таҳрик намуданд. Дар боло мо бесабаб ҳодисаву воқеаи ҳуҷуми мусаллаҳонаи  гурӯҳи ватанфурӯфши  назҳатиҳоро наовардаем. Зеро мақсаду мароми ҲНИ низ бо роҳи ҷанг ва хунрезӣ ба даст овардани ҳокимият аст ва онҳо зимнан ба ин тайёрӣ дида буданд. Мардум, ки ба ин ҳеҷ гоҳ розӣ набуданд, мақомоти дахлдор аз нақшаи ғаразноконаи онҳо бохабар шуда, зуд ин ҳадафи онҳоро  решакан намуд.

Дар асл роҳбароне, ки дар шаҳру навоҳиҳо садорати ин ҳизби терористиро идора менамуданд, ҳамроҳи Кабирӣ аз тарси он ки зиндонӣ мешавад, тарки диёр намуданд. Имрӯз бошад, худро дар паси он хоҷагони «бузургашон» қарор доранд. Умеди калон доранд, ки фармонбардорӣ кунанд, кабириёнро шоҳи замон мекунад.

Кабирӣ бо чанде аз намояндагони «оқилу донояш» тасмим гирифта, дар нишасти конфронси солонаи САҲА бо ормонҳои зиёде ширкат намудаанд. Кабирӣ бо «дилсӯзии худ ба ҳамватанонаш» аз минбари конфронс истода, дар як баромадаш моро ба Истиқлолияти давлатиамон табрик намудааст ва «бечораи Кабирӣ» аз вазъи мардуми Бадахшони изҳори «нигаронӣ» кардааст. Аниқтар баён кунам барои эҳтироми волои мардум ба Пешвои миллат нафрат карда, бо чашми ҳасуд нигаристааст инчунин дар баромади дуюмаш гуфтааст, ки ӯ давомдиҳандаи босмачиён аст ва ҳар ҳадафи доштаашро амалӣ мекунад, ки дар ҳамин ҳолат шармандагии Кабириро дар созмон касе пешгири карда натавонист, ҳатто ҳамон хоҷагонаш низ.

Пешвои миллат дар Бадахшон бо баробари сафари кори анҷом додан бо масъулини шаҳру ноҳияҳои вилоят мулоқоти судманд оростанд, ки ҳамаи ваколатдорон дастуру супоришҳои Пешвои миллатро сармашқи кори хеш қарор дода, баҳри рафъи камбудиҳои ҷойдошта ҳиммат бубастанд. Дар ҳақиқат тавассути шабакаҳои хабарӣ огаҳи пайдо намудем, ки бисёре аз ҷинояткорони ҷонибдорони наҳзатиҳо то ҳол дар хонаҳои худ олотҳои ҷангиро маҳфуз нигоҳ медоштаанд. Ҳаққо, ки Пешвои миллат суоли мавридии беҷавоб доданд ба масъулини вилоят: «Ҳамаи ин ба хотири чи истодааст ва бар зидди ки истифода мешавад».

Бо итминони комил мегуям, ки минбаъд мардуми Бадахшон низ аз паи тоза намудани чунин ифлосиҳо гашта, ҷомеаро аз хатарҳои бесарусомони раҳои хоҳанд кард, зеро бо чунин тадбир метавон пеши роҳи ҳар гуна  амалҳои нопоки нафарони хатарнокро гирифт ва миллатро аз чунин олудагиҳо эмин нигоҳ бояд дошт.

Маърифат Мавлонова, котиби масъули нашрияи «Меҳвари дониш»-и ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 02 октября 2018

Просмотров: 2891

Аз таърихи давлатдории ҷаҳонӣ маълум аст, ки дар ҳама давру замонҳо шахсият ва гурӯҳҳое буданд, ки аз сохт ва умури давлатдорӣ норизоанд. Аммо онҳо бо кору амали худ камбудиҳоро ошкор намуда, роҳи ҳалли онро меҷустанд. Муҳимаш ба саодату эътимоди халқ ноил мегардиданд. Яъне, рақобати солимро ба  миён меоварданд. Дар кишвари мо низ то соли 2015 ҳашт ҳизби сиёсии баробарамалкунанда фаъолият дошт. Аммо ин ташкилотҳо бо усули корбарии худ яке аз дигаре фарқ дошт. Мусаллам аст, ки он ҳизбе маҳбубияти халқро бештар ба даст меовард, ки содиқона ба ҳалқ хизмат кунад. Ҳизби наҳзати исломӣ ҳарчанд ба гуфти худашон «куҳансолтарин» ҳизб баъди ҳизби коммунисти Тоҷикистон маҳсуб мешуд, давоми беш аз 23 соли фаълияти худ натавонистанд, боварию эътимоди мардумро ба даст орад. Аъзоёни соддалавҳи ин ҳизб ахиран дарк накарданд, ки мавҷудияти ин ҳизб барои соҳиб шудани курсии парлумонии Муҳиддин Кабирӣ ва нафари дигари калидии ин ташкилот буд. Агар чунин не, пас чаро дар интихоботи ахиран, ки ҳизб ба мағлубият дучор шуду Кабирӣ натавонист ба парлумон роҳ ёбад, норозигӣ зиёд шуд. Магар дар интихоботҳои пешин низ ҲНИ ғалаба кард? На, ин нафарон аъзои худро ғуломи хеш карда буданду халос. Агар Кабирӣ муҳаббати воқеӣ ба Ватан медошту дилсӯзи халқу миллат мебуд, ғами сарҷамъии миллат, ваҳдату суботро мехӯрд, на ин ки бар сари миллат бармехост. Ӯ ва Шӯрои олии ҳизб аз интихобот хулосаи даркорӣ мебаровард. Дар кучо камбудиҳо бошад, ислоҳ мекард. Воқеан  ҳизбе, ки Кабирӣ онро сарварӣ дошту онро чанд «фанат»- ҳо ҳимоят мекардд, то имрӯз чӣ коре ба нафъи ин миллат анҷом дод? Кадом аъзои ҳизби босаводи худро пуштибонӣ дошту кӯшиши дар парлумон мавқеъ ёфтанашро меварзид, ки мо ӯро бо боварии том ҷонибдор бошем? Нафареро метавонед чун аъзои ҲНИ ном баред, ки халқ ба фарҳангу илми ӯ қоил бошаду ояндаи ватанро ба ӯ бовар намояд? 

Маҳмудҷон Файзраҳмон, сухангӯи ҳизби экстремистиву террористии наҳзати ислом дар мусоҳибаи худ дар сомонаи «Паём.нет» роҳбари ҳизб ва худи ҳизбро  ба таъбири халқи “Мусичаи уволак”  пиндошта, гӯиё ҳар он амале, ки ҲНИ анҷом додааст, бар нафъи халқ анҷом додааст. Агар ин тавр мебуд, чаро нафаре аз накӯиву хайр ва эҳсонкории аъзоёни ҲНИ ҳарфе бар лаб намезанад. Агар ҲНИ воқеан ҳам дархӯри розу ниёзи мардум мебуд, пас чаро бо роҳандозии барномаи худ лоақл ба дарди дарманде дармон ва ҳоҷати нафари ниёзмандро мебаровард. Не, онҳо баръакс аз бар захми ҷароҳатҳо намак мепошиданд. Танҳо иғвову дасиса ва тӯҳмату бӯҳтонро дар ҳаққи давлат ҷоиз медонистанд. Онҳо тавассути нашрияи “Наҷот” миллатро наҷот намедоданд, балки худро аз халқ дур мекарданд. Бастаҳои нашрияро ройгон ба халқ тақсим мекарданду тухми нифоқро мекоштанд. Орзуи “рӯзи саодат”-ро мекарданд. 

Маҳмудҷон Файзраҳмон иддао дорад, ки аъзои ҳизб пайрави дигар равия нест. Хеле соддалавҳона гуфтааст. Агар наҳзатиён шиамазҳаб набошанд, ин ҳама маблағҳои ҳангуфт, ки дирӯзу имрӯзу шуморо таъмин мекунад аз куҷо? Аз куҷо Кабирӣ дар Олмон карру фар карда мегардад? Аз куҷо Алим Шерзамонову Темур Варқӣ маблағ ёфта зиндагӣ мекарданд. Ин нафарон аввал имон, баъд миллаташонро бар ивази дастмузд фурӯхтаанд.

Дар мавриди ҳизби экстремистиву террористи эътироф шудани ҲНИ-ро ҳамон тавре, Маҳмуди Файзраҳмон мегӯяд, ягон давлат эътироф накардааст, хатои маҳз аст. Зеро 3,3 миллиард  аҳолии замин, ки ба Созмони ҳамкории Шанхай шомиланд ҳанӯз санаи 29 январи соли 2016 ҳизби наҳзатро чун ҳизби террористиву экстремистӣ эътироф намуданд.

Пас, моро мебояд, ки ба халқ чеҳраи аслии ҳизб ва роҳбараш  Кабириро нишон диҳем. Барои сарҷамъии миллаи саъй варзем.  Яъне, чуноне ки мегӯянд аз сухан ба амал гузарем.

Абдусабури Абдуваҳҳоб,

устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 12 октября 2018

Просмотров: 2706

 Бо иштироки беш аз 60 нафар устодони донишкада чорабинии сиёсӣ дар мавзӯи «Бадахшон дарвозаи тиллоии Тоҷикистон» доир гардид. Мӯҳтавои чорабинӣ ба аҳли устодон фаҳмонидани сафари кории Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон  ба вилояти мухтори Кӯҳистони Бадахшон ва шунидани фикри устодон перомуни ободкориву созандагӣ ва авзои сиёсии ин минтақаи дурдасти кишвар буд.

Чорабиниро муовини директор оид ба тарбия, номзади илмҳои техникӣ Фаррух Аминов ҳусни оғоз бахшида, зикр дошт, ки оиди сафари Сарвари давлат ба ВМКБ дар расонаҳои хабарӣ ва шабакаҳои иҷтимоӣ зиёд маводҳо дарҷ шуданд. Аксари нигоштаҳо ин сафари бобарори Роҳбари давлатро нек арзёбӣ намуда, мавриди истифода қарор гирифтани иншоотҳои гуногунро бар нафъи бошандагони ин минтақаи дурдаст арзёбӣ намуданд. Аммо дар  ин миён «журналисттарошону коршиносони масоили сиёсӣ» дастуру супоришҳои Сарвари давлатро вобаста барои боз ҳам хубтар гардидани вазъи сиёсии ин минтақа ба таври муғризона қаламдод кардаанд. Вазифаи ҷонии мо бояд ба аҳли ҷомеа ба дурустӣ фаҳмонем, ки супоришҳои додаи Пешвои муаззами миллат барои тинҷиву ободӣ ва пешрафту шукуфоии ин гӯшаи ободи диёр, ки «Дарвозаи тиллои Тоҷикистон»  низ меноманд, нигаронида шудааст.

Номзади илмҳои суханшиносӣ, мудири кафедраи забони давлатӣ ва ҷомеашиносӣ Тайиба Бобоева дар суханронии хеш иброз дошт, ки нотавонбинону душманони миллат мехоҳанд ба ҳар роҳ вазъи сиёсии кишварро ба чашми оламиён чун миллати ҳақиру залил нишон диҳанд. Сафари панҷрӯзаи Роҳбари давлатро ба ВМКБ дар расонаҳои ахбории «Паём. нет», «Ахбор.ком» ба таври муғризона инъикос намуда, гӯё ин минтақаи аз лиҳози сайёҳӣ рушдкардаро чун минтақаи қафомонда арзёбӣ намудаанд. Вазъи таъминот бо маводҳои хӯрокаро дар минтақа ташвишовар маънидод кардаанд. Хол он ки нисбат ба дигар минтақаҳои ҷумҳурӣ таваҷҷӯҳи давлат ва Ҳукумати кишвар ба вилояти Бадахшони кӯҳӣ бештар буда, ин ҷо то таҷлили ҷашни 30- солагии Истиқлолияти давлатии кишвар 150 иншооти ҳаётан зарурӣ мавриди истифода қарор гирифта, дар қиёс ба дигар минтақаҳои ҷумҳурӣ дар ҳама фасли сол вазъи таъминот бо барқ хубтар аст. Ҳоло сарҳади вилоят аз ҷониби мақомотҳои ҳифзи сарҳадӣ хуб нигаҳбонӣ шуда, ягон қувва наметавонад ба ҳудуди кишвар ворид шавад. 

Зодаи вилояти мухтори Бадахшони Кӯҳӣ, номзади илмҳои математика, дотсент, мудири кафедраи математика Сардор Ғуломнабиев, ки пайваста тавассути телефон аз аҳволи хешону пайвандонаш дар шаҳри Хоруғу дигар минтақаҳои ин гӯшаи дурдаст пурсон мешавад, вазъи сиёсии вилоятро ором арзёбӣ намуда, овозаҳои бардурӯғро вобаста ба вазъи муташанниҷи сарҳади вилоятро рад кард. Гуфта шуд, ки дар ҳақиқат дар шаҳри Хоруғ ва атрофи он буданд нафароне, ки ба таври қочоқ аз мамлакати ҳамсоя маводи мухаддиру яроқу аслиҳа ворид ва вазъи сиёсии шаҳрро нотинҷ мекарданд. Имрӯз бошад баъди тағйироти кадрӣ дар мақомотҳои қудративу иҷроия ин гурӯҳҳо аз байн бардошта шуда истодаанд.

Абдусабур Абдуваҳҳобов, сармуҳаррири нашрияи «Меҳвари дониш»-и донишкада андешаҳои худро перомуни вазъи имрӯзаи вилояти Бадахшони Кӯҳӣ баён дошта, қайд намуд, ки баъд аз созишномаи «Паймони миллӣ», ки душманони миллат дар шаҳри Варшава дар нишасати САҲА бо ҳам омаданд, ҷанги иттилотӣ аз ҷараёни САҲА ба ВМКБ  кӯчид. Хосса, роҳбари Анҷумани озодандешон Алим Шерзамонов ва дигар думравони Кабирӣ амсоли Шарофиддин Гадоев ҳар яке вазъи сиёсии ВМКБ-ро ташвишовар баҳогузорӣ намуда, бо овардани «мисолҳо» хостанд мафкураи сокинони Бадахшони Кӯҳиро бар зидди давлат ва Ҳукумати кишвар равона кунанд, аммо тирашон хок хӯрд. Хурду бузурги ин минтақа сиёсати Роҳбари давлатро дастгирӣ мекунанд ва он ободие, ки имрӯз дар ин гӯшаи кишвар шуда истодааст, болотар аз дасисаҳои душманони миллат аст.

Фаррух Аминов дар фуроварди чорабинӣ қайд намуд, ки ҳадаф аз баргузории чорабинӣ баланд бардоштани дониши сиёсии устодону шогирдон, мавқеъгирии шоиста дар ин самт ва аз як гиребон сар бароварда, барои пойдории кишвар саъй варзидан аст.      

Хиромон Пӯлодова, корманди  нашрияи «Меҳвари дониш»-и ДПДТТ

Создано: 28 сентября 2018

Просмотров: 5171

Дӯстиву ҳамкории малакатҳо аз азал барои рушду такомул ёфтани ҳар ду ҷониб  заминаи мусоид мегузорад. Имрӯз халқу миллати тоҷикро бо шарофати сиёсати хирадмандонаи ва дурандешонаи Асосгузори сулҳу ваҳадати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тамоми кишварҳои рӯи олам бо наслу наҷоди ориёӣ будану соҳиби тамаддуни бойу ғанӣ буданашон мешиносанду сулҳу субот, амнияти миллӣ, ваҳдату ягонагӣ ва қабл аз ҳама истиқлолияти моро эътироф сохтаанд. Ин буд, ки таърихи 3 то 5 октябр Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо чанде аз намояндагони кумитаҳо ва вазирон ба кишвари афсонавии бо миллати тоҷик дӯсту бародар Ҷопон сафари корӣ анҷом доданд.

         Ёдовар бояд шуд, ки зимни ин сафар барои натиҷаи басамар ва сафари мақсаднок барои ҳамкории ҳамаҷониба ҳафт санади муҳим ба имзо расид, ки он метавонад дар ояндаи ду кишвар риштаи дӯстиро мустаҳкам намоянд ва робитаҳои ҳамкорӣ қавитар гардад.  Асосгузори сулҳу ваҳдати милли - Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва ҳамроҳонашро дар фурудгохҳи Ҷопон шахсан воломақоми Ҷопон бо намояндагии дипломатияхо хуш пазируфта, барои сарвари давлат ва намояндагон аз кишвари мо ба хотири эҳтиром меҳмондории боҳашамате оростанд. Аммо аз ин пешравию рушди миллати мо хуши ҷониби мухолифон наомадааст, ки ин кадар булбулвор сароидаанд. Чи тавре хоҳанд, росту дуруғ сухан гуфтаанд.

         Акнун кори ин нафарони хиёнаткору ватанфурӯш ҳамин, дигар зӯрашон ба корҳои дуруст ва ба андешахои дуруст расидагӣ намекунад, ки доим пайгири миллати мо гаштаанд. Бобати миллати тоҷик чиҳое гуфта истодаанд, худ намедонанд. Агар медонистанд чунин намегуфтанд, зеро худ шаҳрванди Тоҷикистонанд, нону обашро хурда аз ношукри по ба ин неъматхо зада истодаанд.

         Аз кай  боз ин нохалафон фикри буҷаву фонди Тоҷикистонро барои беҳбудии миллат меандешидагӣ шудаанд, ки идао намуда истодаанд. Гуиё сарвари давлат аз буҷети давлати сафар намуда, ба он зарар ворид сохтааст.

         Ин ҳама дастовардҳо дар масъалаи дӯстиву ҳамкории давлатҳо бо Тоҷикистон буд, ки дарвозаи тамоми мамолики рӯи олам барои тоҷику Тоҷикистониён боз аст, ҳам барои сайёҳон ва ҳам барои соҳибкорон. Натиҷаи чунин ҳамкорӣ байни ду кишварҳо буд, ки Тоҷикистон баъдии солҳои зиёд бо давлати Ӯзбекистон, ки аслашон як аст ба мувофиқа расида, ҳамаи сарҳадҳоро барои раводиди ҳар ду ҷониб кушоду озод қарор доданд.

         Шумо сиёҳдилони хиёнаткор бояд донед, ки хамаи ин агар барои як Сарвари давлат лозим мебуд, хеҷ гоҳ аз худпарастӣ ин корро намекунад, инро ҳамаи шумо хело хуб медонед. Агар ин худнамоӣ мебуд ва кишвари Ҷопон моро чун меросбарони аҷдодони номдор намешинохт, пас он вақт ин сафарро бенатиҷа номидан мумкин буд. Боиси сарфарозӣ фахри мост, ки ба тамоми олам тавассути расонахои ахбороти маълум гардид, ки Пешвои миллати тоҷиконро чи гуна пешвоз гирифтанд. Ин эҳтироми воло шуморо ба ғазаб овардааст, ки аз ҳасад ин суханонро гуфтаед. Хушбахтона, ба рағми ин душманон дар Ҷопон Пешвои миллат бо ҳамроҳонашон ҳафт санади муҳими ҳамкории Тоҷикистону Ҷопонро имзо намуданд.

         Бо итминони комил гуфта метавонам, ки ҳамаи ин пешравии Тоҷикистон ба ҷониби мухолифон зарбае зада истодааст, ки руҳи онҳоро ба ҳоли ҳалокатбор овардааст. Вагарна чаро ба буҷети давлатву робитаҳои Тоҷикистон бо дигар давлатҳо чашми ҳасуд дӯхтаанд. Дур нест он руз, ки натиҷаи ин санадҳо ба хамагон маълум мегардад ва бори дигар душманони миллатро аз ин гуфтаҳои пучу бемаънояш миёни омма шарманда месозад.

Усмонҷон Ахмедов,

номзади илмҳои иқтисодӣ,

устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 12 октября 2018

Просмотров: 2787

 дар ҳошияи «Чаро оғози музокироти сулҳи Франкфурт фурӯ рехт»

 Дар таърихи давлатдории Тоҷикон бисёре аз сиёсатмадороне буданд, ки давлату миллати тоҷикро то андозае ба орзуву ормонҳои неку солеҳи худ бирасониданд.

Аммо вақте мо таърихро варақгардон менамоем аз ҳама қуллаи баланди давлатдории мутамадиин ва миллии тоҷикро дар давлатдории салтанати Сомониён ва баъди гузашти ҳазор сол ба замони кунунии Тоҷикистон мушоҳида менамоем.

Албатта бояд ёдовар гардид, ки барои ноил гардидан ба сохтмони давлати милливу озод нақши шахсиятҳои миллатдӯсту бовиқор аз заҳмату талошҳои ҷонфидоиашон ҷилвагар мегардад. Хушбахтона, давлату миллати тоҷик чунин як шахсияти умедбахшу дастгири давлату миллати худро дар симои Эмомалӣ Раҳмон дарёфтанд. Вале имрӯз вазъият дигар аст, нафарони зиёдеро вохӯрда истодааем, ки симои аслии онҳо ва ботинашон аз разолат пур шудаасту ба хоки ватан хиёнат мекунанд.

Пешвои миллат ҳамеша барои сулҳу салоҳ талош варзид. Роҳи мақсадноке буд, ки муваффақ гашт. Ин чи гуфтаҳои он равшанзамир Равшани Темуриён, ки «Ҷаноби Эмомалӣ Раҳмон дар нишасти 25-умин солгарди Иҷлосияи 16-уми Шӯрои Олии Тоҷикистон дар Хуҷанд ошкоро ба мавқеи ҷангҷӯёнаи давраи ”сангаксафаровӣ”-и соли 1992 комилан баргашта, боз миллати мазлуму кӯчакро ба ду ҷиноҳи ҷангӣ тақсим карданд. Дигар барномаи нишасти Франкфурт, ки он метавонист равзанаи рӯшноиро барои ояндаи миллат боз намояд, фурӯ рехт».

Равшан Темуров бо пешниҳоди ин посух чӣ гуфтан мехоҳад? Барои оштии раднопазири ду ҷониб, яъне Ҳукумати Тоҷикистон ва ТЭТ ҲНИ Сарвари давлат сабаб шуд, ки амалӣ нашавад. Бисёр мавридӣ гаштааст, ки амалӣ нашуд, зеро бо ҳизбе ки ҳамчун ташкилоти террористӣ эътироф шудааст, паймони дӯстӣ бастанашро ҳеҷ гоҳ халқ қабул намекунад. Гузашта аз ин, Равшан Темуриён ин қадар шахсияти «боҳиссиёт ва ватандӯст аст», ки Тоҷикистони азизам гӯён, рӯирост ба мардумони миллат ва сарвари он бо киноя сухан гуфта истодааст.

         Мардуми Тоҷикистон новобаста аз он, ки ин қадар душманони бешумор дорад, бо вуҷуди ин ҳама дар фазои озод зиндагии шоиста доранд. Аз ин ифтихор доранд ва ба чунин нафарони хиёнаткору бедодгарон чун Кабириву тарафдоронаш нафрат дорад. Дуруст ба мисоли Равшани Темуриён, ки миёнараваки ду ҷониб буд.

Аз оғози иншои ин матн суоле маро водор сохтааст, ки агар Тоҷикистон барои Равшан Темуриён азиз бошад, пас чаро ӯ тарафи мухолифро пайравӣ дорад. Ҷониби нафаронеро гирифта истодааст, ки мехоҳанд Тоҷикистони азизашро ба вартаи нобудӣ бубаранд. Тоҷикистон барояш ин қадар «азиз» аст, ки хостааст роҳбари машваратчиёни «Паймони миллии Тоҷикистон» шавад. Ҳамон паймони миллие, ки ба Тоҷикистон на паймони дӯстӣ, балки оташи ҷанг барангехта дар атрофаш назҳатиҳоро ҷамъ намудааст.

Ин озодиву ободӣ ва истиқлолияти Тоҷикистон бо ҷоннисориву ҷонбозиҳои нафарони зиёде ба даст омадааст ва ин марзу бум барои онҳое азиз мемонад, ки фарзандони асили ин миллат аст, на хиёнаткорону ватанфурӯшон. Дар Тоҷикистон мардум ҳаёти осоишта ва босаодат паси сар менамоянд. Аз ин ҷост, ки ҳама бо саодатмандӣ васфи онро ситоиш мекунанд.

Ҳаёти дилкашу зебо ҳаёти озод аст,

Чунин ҳаёт на осон ба даст омадааст.

Барои он, ки чунин ҳаёт диҳад даст моро,

Ҳазор бор Ватан садҳазорон ҷон додаст.

Маърифат Мавлонова, котиби масъули нашрияи «Меҳвари дониш»

Создано: 28 сентября 2018

Просмотров: 2885

Ҷаҳони имрӯза пур аз ҳодисаю воқеаҳои сиёсӣ буда,  дар  раванди ҷаҳонишавӣ он тамоми халқу миллатҳоро фаро мегирад.  Экстремизм  ё ифротгароӣ яке аз падидаҳои  сиёсии  ҷаҳони муосир буда,  мубориза бар зидди он дар охири асри гузашта ба дараҷаи масоили умумибашарӣ табдил гашта буд. Ақидаҳои ифротӣ тавассути созмонҳои гуногун паҳн гашта, шаклҳои мухталиф дорад. Ифротгароӣ шакли фаъолияти сиёсиест, ки принсипи демократияи парламентиро рад карда,  ба мафкураю амалияи бетаҳаммулӣ, антисемитизм ва миллатгароии ашаддӣ асос меёбад. Мафҳуми экстремизм ин «экстремизм-амалест, барои ба таври зӯрӣ забт кардани ҳокимият, нигоҳ доштани он ва бо  роҳи зӯрӣ дигар кардани сохти конститутсионӣ, дахолати зӯроварон ба амнияти ҷомеа».

Тоҷикистон низ чун иштирокчии созмони Шанхай ин ковенсияро эътироф мекунад ва вазифадор аст, ки дар дохилу хориҷи мамлакат зидди ин зуҳуроти номатлуби чаҳони муосир мубориза барад. Аз ин чост, ки барои амнияти кишварро аз ҳар гуна хатару нопокихо эмин доштан барои манъи фаъолияти ТЭТ ХНИ карор намуд. Имруз тамоми ҷомеа ҷаҳонӣ воқиф аз онанд, ки ин ташкилот, чун ташкилоти терористиву экстремистӣ эътироф гардидааст.

Аз баёноти хизбиён маълум аст, ки рафтори ифротгароёна доранд. Чун дар боло иброз намудам, маънои тероризм ин бо воситаи зӯри ба даст овардани хокимият аст. Чунончи назҳатиҳо худро чун тахдидкунандагон ва ба ин васила нияти ба даст гирифтани мақомотро доранд. Худ қазоват намоед, ки навишти ин хама изҳорот роҳи таҳдид нест магар?  Вале бояд донанд, ки мо дигар аз чунин таҳдидҳо наметарсем.

Дар масъалаи ДОИШ бошад, чунин ибрози андеша мекунам, ки мақомот чизеро аз касе пинҳон намекунад, ягона ҳадафи давлату миллат ва Пешвои миллат он аст, ки ба амнияти кишвар хатаре набояд бошад. Дар хамлаи Данғара низ гуфтаниам, ки аввалку тамоман ба гуноҳатон иқрор  нашудед, пасон гуфтед, ки ин амалиёти махсуси ДОИШ аст. Дар натиҷаи таҳқиқоти мақомот маълум гашт, ки ин ҳама бозиву найрангҳои ТЭТ ҲНИ ва фармонҳои Кабирист. Тамоми мардум ба воситаи оинаи нилгун наворӣ  иқрор шудани нафароне, ки дар ин амалиёт даст доштанд, шоҳид гаштанд ва ба мисоли модари бечораву танхо мондаи он ду бародари дар доми фиреби наҳзатиҳо дармонда, ба онҳо лаънат хонданд.

Ягона чизе, ки баҳона намуда фаъолият доштед, ин барои дин буд, ки ин хам ғайрикунуни будааст, албатта касе намехохад, чунин ифротгароён миёни мардум сайр карда, боз ҷавонони зиёдеро гумроҳ созанд.

Ифротгароён барои ба мақсадҳои сиёсии худ ноил гаштан зери пардаи  динӣ амал мекунанд. Зеро бо ин роҳ мардумро ба воқеаҳои сиёсӣ ҷалб намудан осонтар аст. Чунки ақидаҳои ифротии ин созмонҳо на ба мустаҳкам кардани сохти конститутсионии Тоҷикистон,  балки бар зидди он равона шуда, вахдату якпорчагии онро зери хавф мегузорад.

Имрӯз аз тарафи ҳукумати ҷумҳурӣ чораҳо андешида шуда истодааст, ки пеши роҳи паҳншавии ин зуҳуроти номатлуб гирифта шавад.

         Давлати Тоҷикистон ба ҳайси як субъекти комилҳуқуқи ҷомеаи ҷаҳонӣ дар арсаи байналмилалӣ аз минбари СММ борҳо баҳри пешгирию мубориза алайҳи созмонҳои ифротгароӣ бо таклифҳои мушаххас баромад кард.  Ин иқдоми давлатро мардуми тоҷик бо дарки масъулиятшиносӣ ва амри зарурати марҳилаи кунунӣ дастгирӣ мекунад. 

Абдуқаҳҳор Бӯриев,

номзади илмҳои математика,

устоди кафедраи математикаи ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 05 октября 2018

Просмотров: 2769

Ҳамдиёрони  азиз!

Истиқлолияти комил дар ҳаёти сиёсии ҳар як давлату миллат бебаҳотарин неъмат маҳсуб шуда, тавассути он таърих, тамаддун, фарҳанг ва оини давлатдориро ҷаҳониён мешиносанд. Аз таҷлили 27-солагии Истиқлолияти давлати мо рӯзҳои башумор гузаштанд. Вале шукуҳу ҷалоли ин санаи фархунда то ҳанӯз дар ҳар хонадон эҳсос мешавад. Худ бо чашми ҳақбин дида истодаем, ки чи тавр давлатамон пеш рафта истодааст. Муҳим сулҳу осоиштагӣ, ваҳдату ҳамдилӣ, суботи сиёсӣ дар кишврамон ҳукмфармо буда, мардум бо шукрона аз тинҷиву амонӣ паи меҳнати ҳалоланд. Мо худ шоҳидем, ки чи тавр шодиву сурур, тантанаҳои ҷашнӣ дар пойтахти азизамон шаҳри Душанбе, Хуҷандшаҳри бостонӣ ва Раштонзамин доир гардид. Дар ин ҷашнвораҳо мардуми тоҷик ба оламиён бори дигар исбот намуд, ки барандагони фарҳанги бою рангин аст. Ва ин миллат пеши касе хору залил нест, балки бо шахсияҳои абармардаш чун  Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат ифтихор дорад.  Зеро ин ҳомии давлат ва миллати фарҳангпаноҳ бо дониши баланди сиёсии худ, бо дили чун оина софи худ тавонист ин миллати парокандаро бо ҳам биёрад. Дӯстиву рақобатро пойдор созад. Аммо ин ҳама дастовардҳоро аҳримансифатон дидан намехоҳанд.  Ба таъбири халқӣ аз таги нохун чирк кофтанӣ мешаванд. Бо ҳадафҳои ғаразноки худ кӯшиш менамоянд, обрӯ ва мақоми кишварамонро дар арсаи байналмилалӣ паст созанд. Чун хоиннони Ватан дар хонаи худ ҷой наёфтанд бо роҳнамоии хоҷагони бегонаи худ берун аз марзи кишвар бо дасисаву бӯҳтонҳо мехоҳанд ба номи баланди тоҷик доғ оранд. Аъзои ҳизби мамнӯъшудаи ҲНИ ва думравони онҳо бар зидди сиёсати кунунии ҳукумати кишвар садо баланд карданд, маҳз аз ҳамин тоифаҳоянд. Зеро чашми ҳақбин надоштану бахилӣ ва кинаву кудурат доштани онҳоро ҳамагон чашмдор буданд. Ин нафарон кистанд? Онҳое ҳастанд, ки замоне дар сояи давлат барои таҳсил кардан ба хориҷа рафтан ва имрӯз побанди ақидаву равияҳои ғаразона доранд.  Агар онҳо бегуноҳ бошанд, пас чаро дар мулки ғариб бегуноҳии худро исбот менамоянд. Биёянд ба Ватани худу назди халқ барои амалҳояшон ҷавоб гӯянд.

Мутаассифона, имрӯз дар ҷомеа ақидаву равияҳои мухталифи ғайриқонунӣ роҳ ёфта, бахше аз ҷавононро зери таъсири худ гирифтанд. Онҳо мехоҳанд ба ҳар роҳу васила ин нерӯи созандаро ба манфиати худашон истифода бурда, ҷавонони кишварро ба корҳои номатлуб ва носолим даъват намоянд. Бадбахтиаш он аст, ки дини мубини Исломро бар манфиати гурӯҳиву шахсӣ истифода мебаранд. Мо бояд дастҷамъона бар зидди ин қувваҳо мубориза барем. Нагузорем, ки ҷавонони мо беҳуда умри азизи хешро қурбони дасисаҳо кунанд. Онҳоро тавре тарбия намоем, ки Ватанро чун модари худ эҳтиром намоянд. Ва ҳар пора санги онро чун дурру гуҳар донанд.

Боварӣ дорам, ки ҷавонони банангу номуси диёр дар ин роҳ мавқеи мустаҳкамро интихоб карда, дар пойдевори кохи мӯҳташами амну амонӣ ва фардои кишвар заминаҳои мустаҳкам мегузоранд.

Создано: 25 сентября 2018

Просмотров: 3200