Ҳизби дар Тоҷикистон мамнӯи наҳзати ислом чун ҳар ташкилоти дигари террористӣ экстремистӣ ҳадафи дар Тоҷикистон ба сари қудрат расиданашро дошт ва дорад. Маҳз бо иқдоми онҳо дар САҲА чандин гурӯҳҳои ба қавле «шӯришгар» амсоли «Озодандешон», «Анҷумани муҳоҷирони Осиёи марказӣ» гирд омада, хостанд якҷоя «Пймони миллӣ» бубанданд.  Аҷиб ин аст, ки ҳамин наҳзатиён мехоҳанд ҳамеша ваҳму тарсро ба сари миллати мо  таҳмил кунанд.

Аммо сулҳу ваҳдат ин орзуву омоли кули ҷавонони кишвар  аст, мо ҷавонон намегузорем, ки чунин нохалафон боз дубора ба сари халқи мо мақсадҳои ғаразноки худро амали созанд.

Мо ояндаи неки давлату миллатро дар сулҳу салоҳ мебинем ва Тоҷикистони биҳиштосои худро инчунин сулҳу ваҳдати онро ҳамчун гавҳарарки чашм аз нохалафони беватан ҳифз менамоем

Создано: 17 сентября 2018

Просмотров: 2715

Мо, устодону шогирдони факултети муҳандисӣ- иқтисодӣ гуфтанием, ки хоинони миллати тоҷик аз қабили ҲНИ, Анҷумани озодандешагон, Ҷумбиши Ислоҳот ва рушд дар Тоҷикистон, Анҷумани муҳоҷирони Осиёи Марказӣ яқин бидонанд, ки ҳеҷ гоҳ ва ҳеҷ вақт ба ҳадафҳои нопоки хеш нахоҳанд расид. Мурдуми шарафманд ва бонангу номуси Тоҷикистон он амалҳоеро, ки дар солҳои навадуми асри гузашта бо дастгирии хоҷагонатон анҷом додед, ҳеҷ гоҳ фаромӯш нахоҳад кард. Ва он амалӣ нангине, ки дар ноҳияи Данғара ба вуқуъ пайваст, ки дар он маҳз ТЭТ ҲНИ даст дошт ва бо ин восита мехост Тоҷикистонро дар арсаи байналмиллӣ аз лиҳози амну субот заиф нишон диҳед, фаромӯшношуданист. Тамоми сокинон ва бошандагони Тоҷикистон аз хурд то бузург якдилона аз ҳақиқат огаҳанд ва онро хуш қабул мекунанд.

Мардуми Тоҷикистон дар муҳити сулҳу субот дар ҳамдиливу ва ҳамдигарфаҳмӣ зисту зиндагонӣ доранд. Шумо бадхоҳони миллат фаромӯш накунед, ки мо миллати тавоноем ва арзиши Истиқлолиятро, ки бо ҷонбозиҳо ва заҳмату машақати зиёд ба даст овардаем медонем. Самараи неки истиқлол аст, ки имрӯз Тоҷикистон дар дунё чун давлати сулҳхоҳу сулҳпарвар шинохта шудааст. Таҷрибаи сулҳи тоҷикон - манбаи омӯзиши сулҳхоҳони ҷаҳон гашт, ки боиси ифтихори ҳар як тоҷик мебошад. Мо аз ин миллати баруманди худ ифтихор дорем ва барои боз ҳам машҳуртар гардидани он кушишу ғайрат менамоем

Создано: 14 сентября 2018

Просмотров: 2766

Ба ҳамагон маълум аст, ки вақтҳои охир хатари глобалии терроризм ва экстремизм ҳама аҳли башарро таҳдид кардааст. Аммо аҷиб аст, ки ҳар қадар алайҳи терроризм ва экстремизм мубориза бештар шавад, ҳамон қадар ин ҷиноят рӯ ба афзоиш мениҳад.  Пешрафту мувафаққияти ҳар оила, ҳар  қавм, ҳар  халқ, ҳар миллат ва ҳар давлат ба муттаҳидӣ ва ягонагии он сахт марбут аст. Ин як ҳақиқатест инкорнопазир. Вале дар марҳилахои гуногуни зиндагӣ бинобар сабабҳо ва омилҳои айнӣ ва зеҳнӣ унсурҳои  таъминкунандаи  ваҳдат  халалдор  шуда, боиси парокандагӣ  ва  ҳатто  нобудии қавмҳо, миллатҳо ва давлатҳо мешаванд.

Тоҷикистон имрўз дар арсаи байналмилалӣ бо маром пеш рафта, мақому манзалати хешро миёни кишварҳои оалм касб намудааст. Бо он, ки имрўз он соҳиби Истиқлолияти воқеӣ ва ваҳдату ягонагист. Тоҷикистон сулҳ дорад, сулҳу суботи пойдор ва мардумони башардўсту меҳанпарасташ, барои ҷовидонии он тамоми кўшишу заҳматҳояшро дареғ намедорад. Ин нафарон ба ҷуз ононанд, ки имрўз ба ин сарзамини муқаддас хиёнат намудаву ба мустақилияташ чашм ало кардаад.

Ташкилоти терористиву экстремистии ҲНИ таҳти роҳбарияти Кабирӣ ва намояндагони „исломдўсташ“, ки аслашон тоҷик асту макону зодгоҳашон Тоҷикистон, маҳбубияту шўҳрати кишварро мехоҳанд нобуд созанд. Чаро? Чун онҳо кўрнамаку хиёнаткорони ватан ҳастанд, агар не пас чаро мардумони кишварро ба иғвову дасисаҳо андохтаанд. Дар дохили кишвар ҳадафи ду бора аланга гиронидани оташи хомўшшударо роҳандозӣ намуданд.

       Терроризм содир намудан амалҳое мебошад, ки ба одамон хатари марг ба миён меоваранд, истифодаи он мақсади ҷисмонан бартараф кардани рақиби сиёсӣ, вайрон кардани бехатарии ҷамъиятӣ, тарсонидани аҳолӣ ё расонидани таъсир барои аз тарафи ҳокимият қабул кардани қарорҳо мебошад. Зўроварӣ, зулм, фишороварӣ, таҳқир ва паст задани шаъну шарафи инсон хусусан гурўҳҳои дигари этникӣ аз ҷониби ҷомеа ва давлат муҳим аст, эътирозро ба вуҷуд оварад, ки он мумкин ба ифратгароӣ сабзида расад.

      Ифратгароӣ дар кадом шакл набошад, онро мо қабул надорем, чунки он ҳуқуқу озодиҳои инсон ва шаҳрвандонро поймол мекунад. Қайд кардан ҷоиз аст, ки ифратгароӣ асосҳои маънавии ҷомеаро вайрон намуда, ба амнияти минтақа, тамоми ҷаҳон, аз он ҷумла ба амнияти Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳам таҳдид мекунад. Ба муқобили ифратгароӣ бояд ҳама мубориза баранд.   Мо бори дигар иброз медорем, ки ҷонибдори сулҳу субот дар ҷаҳон буда, терроризм ва экстремизмро қатъиян маҳкум менамоем. Ва ба Кабириву даспарваронаш таъкид менамоем, ки дигар кўшиши дар чаманистони мо даромаданро накунед. Чун ҳар хор метавонад, ин гулҳои чаманро озурда созад.

       Имрўз вазифаи ҳар яки мо ҷавонон аз он иборат аст, ки ҷавонон ва насли наврасро дар рўҳияи ҳушёрии сиёсӣ, ҳуввияти миллӣ, худшиносию миллатдўстӣ тарбия намуда, ба онҳо фаҳмонем, ки ҳеҷ неъмату сарват болотар аз ваҳдату сулҳу озодӣ нест.

      Суханони ҳикматрези ПЕШВОИ МУАЗЗАМИ МИЛЛАТ бояд сармашқи фаъолияти ҳамарўзаи мо қарор ёбад. Чун давлати мо, давлати озоду обод ва соҳибистиқлол аст, ба он Илҳом Ёқубови „сухандону озодбаён“ гуфтаниам, ки „қудрте азимтар дар ин олам аз қудрати озодӣ нест ва саодате баландтар дар ин ҷаҳон аз саодати халқи озод нест“.

Маърифат Мавлонова,

котиби масъули нашрияи „Меҳвари дониш“-и

ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Создано: 17 сентября 2018

Просмотров: 2801

 Президенти мамлакат дар ҳамаи мулокоту паём ва баромадҳояшон иброз менамоянд, ки бояд мо ҷавонон зиракии сиёсиро аз даст надиҳем ҳама вақт кӯшиш намоем, ки ин ватанро аз ҳамаи оризиҳо пок нигоҳ дошта баҳри вусъат бахшидан дар самти тараққиёти он саҳмгузор бошем. Ба он маъни ҳар дафъа аз зиракии сиёсӣ ҳарф мезаданд, ки агар мо имрӯз сиёсати кунунии давлатро ҳимоя кунем, ҳеҷ гоҳ гирифтори ҳолате намегардем, ки моро табоҳ созад. Тавре ба ҳамаи мо маълум аст, ҷаҳони имрӯза паи ҳар гуна сиёсатбозиҳо мегардаду бо баҳонае давлати орому ободро ба харобазор мубаддал намуда, вазъиятро тангтар карда истодаанд. Мутаассифона, вазъияти он нафароне, ки худро имрӯз қурбони хоҷагони хориҷӣ намудааст, дуруст ба мисоли роҳбарият ва намояндагони ТТЭ ҲНИ Кабирӣ ва шогирдони бесаводаш ба ҳолашон раҳми кас меояд, зеро имрўз онҳо ба он ҳоле гирифтор гардидаан, ки ҳатто аз ин сарзамин аз зодгоҳи худ дидан наметавонанд, чун баъди ин ҳама хиёнаткори ҷасорати ба ин ҷо омаданро надоранд. Имрўз танҳо зўрашон ба он расида истодааст, ки бо ҳар роҳ аз ин амалкарди худ бо роҳи тўҳмат ба ин миллат дифоъ намоянд. Ба ҳамин Кабириву Илҳоми хиёнаткор гуфтаниам, ки чунин беҳудагуиро бас кунед, домани мавзўеро пайгирӣ намоед, ки заррае ҳақиқат дошта бошад. Агар натавонистед, хомўширо пеша кунед ва ба осудагии дигарон халал низ ворид насозед, дигаронро низ ба мисли худ хиёнаткор накунед.

Создано: 14 сентября 2018

Просмотров: 2713

Тавре аз мулоқот ва баромадҳои Муҳидди Кабирӣ дар Аврупо бо иштироки «бевосита» дар конфронсҳои САҲА бармеояд, бо вуҷуди ин ки тамоми ҳодисахои даҳшатноки характери террористӣ дошта дар дохили кишвар ба вуқӯъ омада натиҷаи фаъолияти ҳизбро нишон медод, аммо боз ҳам Муҳиддин Кабирӣ беасос баръакс аз худ  ва атрофиёни худ дифоъ намуда истодааст, ки гӯё ин ҳама ҳодисаҳо аз иштибоҳи кормандони мақомоти болоӣ сар задаву мӯъҷиби зиндонӣ гаштани худи Кабирӣ ва фаъолони ҳизб ин аз тӯҳмати беасоси мақомот аст. Кабирӣ эътироз менамояд, ки гӯё кормандони мақомотҳои давлатӣ ба онҳо ва фаъолияти онҳо қасдан халал мерасонад, аммо ин ҳеҷ ҳақиқате надорад, ки кормандони мақомот қонуни тасдиқнамудаи худро худ вайрон кунад. Гузашта аз ин, тавре Кабирӣ иброз мекунад, баъди бастани барномаи ТЭТ ҲНИ алайҳи мо пайгириҳои мақомот зиёд шуд. Ин ба он маъност, ки мақомоти давлатӣ аҳдшиканӣ карда истодааст, аммо ба ин ягон далеле нест, ки ин гуфтаҳоро исбот кунад. Ҳайратовар он аст¸ки чаро амали зишти худро иҷро намуда боз эътироф менамояд, ки ин хатогии давлат аст. Як бори дигар бо ин суханронии таҳқиромези худ ҷиноят содир намуда,  боз ҳам ба фаъолияти давлатӣ кордор шуда истодаанд. Ин суханрониҳо дубора аҳдшикании ТЭТ ҲНИ-ро нишон дод ва исбот менамояд.

Муҳиддин Кабирӣ дар натиҷаи ҳамаи рафторҳои ноадолатона анҷом додан, ҳамеша гирди даъвои мақомотҳои қудратиро дорад, ки худи мақомоти давлатӣ сабабгор ва ташкилкунандаи ин ҳодисаҳо буда, кори кардаи худро бар зиммаи ҳизб вогузошт то ба мақсади худ, ки аз байн бурдани фаъолияти ҳизб буд, расад, лекин ин нобасомониҳо бидуни фаъолияти мо дар фазои оромӣ ҳеҷ гоҳ қарор нахоҳад гирифт.

Хушбахтона  баъд аз маҳкум намудани фаъолияти ҳизб, мардуми халқи мо дар фазои тинҷу оромӣ қарор доранду озодона зиндагии шоиста доранд ва идеяи Муҳиддин Кабирӣ комилан дуруст нест, ки сохтори давлат иҷозат намедиҳад, ки мардум тоату ибодат намоянд. Баръакс имрӯз таҳти роҳбарии сарвари хирадманд, пешвои миллати тоҷик ҳамаи шароит ба хотири тоату ибодати мардум фароҳам оварда шудааст ва ё касе онҳоро маҷбур намекунад, ки донандаи ислом набошад, давлати Тоҷикистон дунявӣ аст, ба ҳамин хотир ҳам дин аз давлат ҷудо фаъолият менамуд, аммо ҳамкориҳои масъулини ҳизб бо хоҷагони беруна ва бардоштани иғвову дасиса дар байни мардум ин амали  иштибоҳонаи худи масъулини ҳизб буд, ки хостанд бо ин мафкураи ғаразноки хеш чунин як амали хислати ифротгарои доштаро алайҳи ин давлати мустақилу  соҳибфарҳанг анҷом доданд.

Ҳадафи ин қавму миллат танҳо пояхои истиқлоляитро устувор намудан аст. Илҳом Ёқубов чизеро надониста аз кадом озодандешиаш сухан мекунад, ки барояш  иҷозат надода бошад. Инҳо ҳамон илҳомҳое ҳастанд, ки аз тарбияти Кабирӣ ва ҳоҷагони фармондеҳи хориҷа илҳом гирифта ба сароидан даромадаанду даъво мекунанд, ки дар миллати мо гўиё озодии баён вуҷуд надошта бошад ва ҳар он нафаре, ки озоандешӣ мекунад, сояашро нест мекунанд. Маро хуб гўш кун,  Илҳоми «озодандешу сухандон», ки мақсади давлат пок намудани сояи  ба мисоли ту «озодандешон нест», миллат ягона ахдоф дорад, ки ҳамеша фазои сулҳу субот дар Тоҷикистон ҳукмронӣ кунад.

Наим Рашидов,

номзади илмҳои кишоварзӣ, дотсент,

устоди кафедраи химия ва теҳнологияи хӯрока

Создано: 17 сентября 2018

Просмотров: 2718

Муаммои  мубрами  рӯз  падидаи номатлуб, афзоиши ташкилотҳои терористиву экстремистӣ, ки таи солҳои охир  ҳамаи ҷаҳониёнро  ба  ташвиш оварда, аксар  кашварҳоро  муташанниҷ  карда истодааст. Соле чанд бо фаъолияти ТЭТ ҲНИ дар кишвари мо низ амалҳои ваҳшиёнаи чунин гурӯҳҳои ифротӣ ба вуқўъ пайваст. Ин падида тамоми мардуми Тоҷикистонро ба таҳлука овард ва барои қатъномаи фаъолияти ТТЭ ҲНИ пайравӣ намуданд, зеро фаъолияти чунин як ташкилоти ифротӣ ба нафъи халқу миллат буда наметавонад. Имрўзҳо ҳар гуна амалҳои террористиву  экстремистиро  тариқи расонаҳои хабарӣ  мешунавем, ки  ин тамоми  мардумро  ба ваҳм меоварад, тарсу  ваҳшониятро дар  наҳоди мардум  ҳукмрон намуда, вазъи руҳонии эшонро табоҳ  намуда  истодаанд. Мушкилӣ  дар он аст, ки ба ин ҷанги  иттилоотии бемаънои  нотавонбинон ҷавонони  кишвари мо низ  ҳамроҳ шуда, ҳаёти  ҷавони худро  беамният  мегузаронд, ҳол он ки дар даврони  ҷавониашон эшон  бояд  илм омӯзанду  дар пешрафт ва  тараққиёти ин  сарзамин  саҳми  босазои хешро гузоранд.

Ҳамаи ин намоишоти характери терористӣ дошта кам набуд, ки имрўз ҲНИ ба танқиди навбатии беасос равона кардааст. Маълум, ки талошҳои Кабирӣ самар надодааст, ҳоло шогирдони «сухангўйу озодандешаш» дар мисоли Илҳом Ёқубов, замоне, ки сарварии ТЭТ ҲНИ дар шаҳри Хуҷанд буд, бо даъвои он ки дар миллати  мо барои озодандеши ҳуқуқ нест, ба сароидан даромадааст. Ин ҳам бо суханони дурўғу бемаъно. Охир ў дар мактаби ки сабақ омўхтааст, ба ҳама бараъло маълум аст.  Охир ў кист, худ як хиёнаткору ифротгар. Охир ў кист як нафаре, ки дар дохили кишвар, нону намаки ҳамин хокро хўрда истода, барои бар бод рафтани ин хоки муқаддас нақша кардааст. Ў ва намояндагони терористу экстремистанд ва ба қавле аз гуфтаи гузаштагон, агар некӣ карда  морро дар остинат ҷой кунӣ, вақти ба озоди баромадан дастатро мегазад. Маълум гардид, ки мо низ барои мор дар остини хеш ҷой дода будем.

Муаммои асоси дар ин суханони дурўгу бемавриди «сухандони барҷаста» Илҳом Ёқубов нест, зеро ў бо чунин суханонаш маъюсии худро нишон дод, ки дигар чора наёфта, пушти ҳамин мавзўи ба журналистон марбутро гирифтааст. Муаммои асосӣ дар он аст, ки чунин террористон  дар зеҳни  мардум  то метавананд ба маънои  ислом  ҳар гуна  ақидаҳои  экстремистиро ҷой дода, онхоро  алайҳи  якдигар  таҳрик  менамоянд ва иғво меандозанд, билохира аз як  манотиқи тинҷу ором ҳеҷ осоре ба ҷуз харобазору  қатли  ваҳшиёна дигар чизе боқӣ  намемонад. Ҳоло хулоса  мекунем, ки дар кадоме аз ин  аъмол нишонаи ислому  мусалмонӣ ниҳон аст, дар  тарконидани масҷиду ибодатгоҳ ё дар  куштори модарону фарзандони бегуноҳ. Албатта, ки имрӯз  терористон дар ниқоби  ислом  тарғиботи иртиҷоии хешро  адо  мекунанду ҷавонони  аз дини пок  бехабарро  гумроҳ  ва фирефтаи ваъдаҳои  бевафоёнаи худ мегардонанд.

Гуфтан айни  муддаост, ки баробари  дигар  тараққиёту  пешрафт, таассуб низ ақибнишинӣ  накарда,  пеш меравад ва  тафаккури  мардумро то ба дараҷае заиф  гардонидааст, ки  ҳатто  ба исломи  гуфтаи хоҷагони ифротгаро эътиқод  доранду ба қавле таассуб мекунанд, бегонапарастӣ  нисбати  фарҳанги  миллат, тақлид  ба либосҳои  мамлакатҳои  аврупову Эрону Афғон, миллати тоҷик ҳеҷ гоҳ  чодарпӯш набуд, ки имрӯз  қабиле аз  занону духтарони мо худро бо чодару либоси сиёҳ, ки нишонаи мотам аст,  ба бар намудаанд, гӯё ба ин васила имони худро ба дигарон намоиш медиҳанд ва хешро фидоии ислом меҳисобанд. Билохира имонро аз таассуб ҷудо карда наметавонанд. Имон доштану ибодат кардан ба хотири худ аст, на ба хотири намоиш.

Ақидае, ки имрӯз тарафи мухолифин мегӯяд давлатро исломӣ мегардонанд хеҷ гоҳ нахоҳад шуд, зеро мардуми имрӯза ба мисли халқи солҳои 80-90-ум нест, ки пушти ин суханҳои бардурӯғу хислати экстремистӣ доштаро гирифта, ин мамлакати биҳиштосоро ба тороҷу яғмо бубарад. Моро мебояд, ки ба қадри озодӣ дар зиндагӣ, ҳаёти ширин дар бари ёру фарзанд, хоби осуда, табассум дар лабони кӯдакони маъсум ва қабл аз ҳама хонаи ободу тани саломати хеш бирасем. Шукронаи ин давлату миллати боамн кунем, дар ҳар нафаси худ бояд шукрона кунем, то ин ки дар нафасҳои минбаъда низ Худованд хайри моро бидиҳаду давлат ва ҷомеаро боз ҳам оромтару тинҷтар гардонад. 

Шабнам Ашӯрова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд,

унвонҷӯйи кафедраи барномарезӣ ва низомҳои иттиллоотӣ

И

Создано: 14 сентября 2018

Просмотров: 2810

 Имрӯз терроризм беш аз пеш хусусияти фаромиллӣ ва глобалӣ касб карда, дар минтақаҳои гуногуни ҷаҳон  доман густурдааст, ки барои амнияти ҷомеаи ҷаҳонӣ  воқеан таҳдид мекунад.

Дар гӯшаю канори ҷаҳон фаъолшавии созмонҳои террористӣ ва ниҳодҳои маблағгузори онҳо ба мушоҳида мерасад.

Тибқи маълумоти коршиносони муътамад дар ҷаҳон тақрибан 500 созмонҳои террористии пинҳонкор амал мекунанд. Мусаллам аст, ки мубориза бо тамоми ин хатарҳо бояд яке аз самтҳои муҳимтарини ҳамкории байналмилалӣ ва талошҳои муназзами кишварҳо ва созмонҳои байналмилалӣ гардад.

Аммо ҷоиз ба қайд аст, ки имрўз ба ҷои он ки созмонҳо ва ташкилотҳои амалкунанда муборизаи худро алайҳи чунин гурўҳҳои ифротӣ пурзўр намоянд, баракси ҳолат, ки дар минбари худ ба намояндагони ТЭТ мақоми махсусро муносиб донистаанд. Дар назар дорам САҲА-ро, ки ин ташкилоти бонфуз  ба ҷаласаи навбатии худ намояндагони ТЭТ ҲНИ-ро, ки ин ҳизби террористиву экстремистӣ эътироф гардидааст, даъват сохтааст.

Дастовардҳои маҳдуд ва ҷузъӣ дар мубориза бо терроризми фаромиллӣ, ки дар марзи асрҳо хислати оммавӣ пайдо кардааст, натиҷаи он аст, ки ин мубориза то ҳол фақат аз ҷониби давлатҳои алоҳида амалӣ мегардад.

Мутаассифона, дар ин давра ҷомеаи ҷаҳонӣ дар самти таҳия ва татбиқи амалии барномаи фарогири созанда ва мусбат, ки ҳадафи он пеш аз ҳама аз байн бурдани сабабҳои умдаи пайдоиши терроризми фаромиллӣ бошад, қадамҳои ҷиддӣ нагузоштаст. 

Дар ҳоле ки ғалаба бар терроризм осон набуда, мубориза бо он тӯлонӣ ва душвор аст. Барои пиёда намудани ин ҳадаф аз усулҳои низомӣ ва ғайринизомӣ низ истифода мешавад. 

        Тоҷикистон аз рӯзе, ки соҳиби мустақилият шуд, мардумонашро дар атрофи худ ҷамъ намуда то имрӯз орому осоишта зиндагонии оромро паси сар менамояд, аммо  чунин зиндагонии мардуми мо ба рои бархе аз тарафҳои муқобил хуш намеояд, зеро тафаккури онҳоро танҳо амалҳои ғайриинсонӣ ғасб намудааст.  Ва ё ба маъное, чашми ҳасуд бар ин миллати комилҳуқуқ мебанданд.  Тавре, ки аз расонаҳои хабарӣ ба мо маълум буд, онҳо тамоми кӯшишу талоши худро ба он харҷ менамуданд, ки сохти конститутсионии мамлакатҳои ҷаҳонро халалдор созанд. Ба хотири он, ки мардумонро ба ҷониби хеш кашанд  эшон ҳаракат мекунанд,  бо ҳар роҳ,  шомили ин давлат шаванд  ва ҳамеша хоҳони онанд, ки фирефтагон  дар маҳалли зисти худ фармонҳои онҳоро иҷро кунанд.  Дар ҳамин ҳолат баъзе аз рафтору кирдори чунин шахсони ҳисси инсонӣ надошта, бармеояд, ки онҳо ҳатто саводи динӣ як тараф истад, саводи таърихӣ низ надоранд, ки аз худ барои ҳолатҳои гуногун истифода намуда, хешро аз вартаи ногувори бароранд. То кай ё худ чанд, рӯз онҳо бо ваъдаҳои дурӯғ фиребхӯрдагонро нигоҳ медоранд, билохира барои корҳои ифлоси худ истифода карда ба мақсади хеш мерасанд ва парвое надоранд, ки онҳо мурдаанд ё ин ки зинда. Бечорае, ки ба доми оташбор афтодаанд дар  ҷангҳои бемаъни ва ваҳшиёнаву беадолатона беному нишон шуда мераванд. Чунин ҳолатҳо  моро водор месозад, ки мо дар байни мардум корҳои фаҳмондадиҳиро пурзӯр кунем. Дар атрофи ҳизби халқи демократии Тоҷикистон, Ҳукумати Тоҷикистон муттаҳид шуда , якҷоя бо ин вабои асри XXI  мубориза барем. Мардумро даъват кунем, ки ба донишомӯзи машғул шуда соҳиби касбу ҳунарҳои гуногун шаванд ва дар ободонии ватани азизамон ҳиссаи худро гузоранд.  

Амиртемур Ваҳҳобов,

номзади илмҳои техникӣ,

декани факултети муҳандисӣ - технологӣ

Создано: 17 сентября 2018

Просмотров: 2662

Мо, устодон ва шогирдони факултет бо қатъияти том суханронии Алим Шерзамонов, роҳбари Анҷумани озодандешони Тоҷикистонро дар таҷлили 27 солагии Истиқлолияти Тоҷикистон дар шаҳри Варшава ва баромадашро дар анҷумани «Паймони миллӣ » маҳеум мекунем. Ӯ дар баромадаш Тоҷикистонро соҳибистиқлол унвон накард ва таъкид ҳам дошт, ки  ӯро бахшида ба  ин ҷашн табрик ҳам накунанд. Мавсуф ҳамчунин гуфт, ки ягон интихобот дар кишвари мо озоду шаффоф доир намешаванд. Магар ин ҳама дурӯғи маҳз нест. Ӯ бояд бо чашми воқеъбин имрӯз мамлакати моро бубинад. Агар ӯ истииқлолияти моро эътироф накунад, ягон боке нест. Чунки мавҷудияти Тоҷикистонро беш аз 195 давлати дунё эътироф кардааст. Имрӯз Тоҷикистон  ҳамонгуна Тоҷикистоне нест, ки ба ҳудуди худ душманонро ворид намуда, пойбанди мафкураи беруна гардад. Мо мустақилем ва дар роҳи дуруст равонаем. Дар масъалаи интихобот ҳамин нукта кифоя аст, ки имрӯз дигар ҳизбҳои сиёсие, ки тарафдорон дошт, дар парлумон намояндагонаш фаъолият надоранд. Дар ҳоле, ки ҲНИ ва Алим Шерзамонов маҳбубият ва самимияти худро гум кардаанд, айби ҳукумат   нест, ки онҳо дар интихобот шикаст хӯрданд. Халқ заршинос ҳаст ва дӯсту душманро фарқ мекунад. Барои мо ободӣ, тинҷӣ ва хуррамии кишварамон болотар аз ҳама манфиатҳост.

Создано: 14 сентября 2018

Просмотров: 2636

Мусаллам аст, ки ҷомеаи имрӯзаро яке аз зуҳуроти номатлуб фаро гирифта, он хатари ҷиддиест барои амнияти миллии ҷаҳони муосир ба ҳисоб меравад. Раванди исломикунонии бархе аз давлатҳое, ки фирефтаи доми терористон гардида, баъзеи онҳо иҷборан барои исломи гаштани давлат идао доранд, мо, мардуми Тоҷикистониёнро водор месозад, то аз фарҳангу анъанаҳои неки ниёгон ҳамаҷониба бохабар бошему дар ҳифзу ҳимояи он кӯшем.  Моро мебояд, то  нагузорем, ки заҳмати чандинсолаи гузаштагони мо барбод наравад, зеро барои имрӯзиён ҳазорҳо аҷдодони мо ҷоннисорӣ намуда, барои насли оянда миллати тоҷдореро ба ном Тоҷикистон эҳё намудаанд. Албатта мо наберагону фазандони он нафароне ҳастем, ки барои ободии ватан ҷони хешро бедареғ фидо намудаанд ва ҳамаи ин саргузашти эшон дарси ибрати мо ҷавонон асту таҷрибае аз ин корнамоиҳои чунин қаҳрамонони ватанпарвар аз худ намуда бояд саъю талош бар он варзем, ки мо низ барои насли оянда кишвари озоду обод ва соҳиби демократияро муҳайё намоем. Аз ин лиҳоз баҳри баланд бардоштани ҳисси хештаншиносии ҷавонон, пешгирии падидаҳои номатлуб дар байни ҷавонону наврасон, шомилшавии онҳо ба ҳар гуна ҳизбҳои экстремистиву-террористӣ Ҳукумати Ҷумҳурӣ , бахусус дар маҳалҳо чораҳои махсус дида истодааем.

 Боиси сарфарозиҳои мост, ки имрӯз ҷавонони давлати мо таҳти сарварии бевоситаи Пешвои миллати тоҷик таваҷҷӯҳи махсус зоҳир намуда,  самти сиёсати ҷавононро боло мебардоранд.

Вазъи иқтисодии на танҳо ҷумҳурии мо, балки тамоми ҷаҳон имрӯз муташанниҷ гардидаву баъзе аз масъалаҳои дигар ба мисоли амалҳои номатлуби гурӯҳҳои ифротгорою иртиҷоии терористон вақтҳои охир каме коҳиш ёфтааст. Ин ҳама сабаби он гардидааст, ки дар байни мардум, каме ақидаҳои бемаънӣ пайдо гардида истодааст ва  ин масъала аз тарафи дигар боиси бекор мондани муҳоҷирони меҳнатӣ дар хориҷаи кишвар  шуда истодааст.  Ва маҳз ҳамин зуҳуроти номатлуб, ҳам ба иқтисодиёти ҷаҳони ва ҳам ба мафкураи ҷомеаи ҷаҳони халал ворид менамояд. ба ҷумҳури воридоти маблағи пули кам шуда истодааст.  

       Ягона ҳадафи нопоки чунин гурӯҳҳои ифротӣ аз ҷумла, ҲНИ ин аз байн бурдани давлатҳое, ки имрӯз соҳибистиқлол гардидаву мардумонаш озод ҳастанд онро зери ҳадаф қарор дода, аз баъзе ҳолатҳои ногувори мамлакатҳо сӯи истифода менамоянду  мехоҳанд вобаста ба дини мубини ислом ҳарф зада, ба маъное, ки ақли инсонҳоро бо ҳар гуна  роҳҳо дуздида истодаанд. Масалан чанд гурӯҳҳои ба ном опозитсионии кишвар дар якҷоягӣ “Паймони миллӣ” ташкил намуда,  мехоҳанд мардумони соддафикрро ба доми олудаи хеш кашида эшонро ба фоидаи худ истифода баранд.  Маҳз барои ҳамин намояндаҳои онҳо дар маҳалҳо зери ниқоби дини мубини ислом   мардумро ба ҳар гуна амалҳои зидди инсонӣ даъват мекунанд.  Афсӯс,  ки  нафароне ҳам дар ҷомеаи мо вуҷуд доранд, ки  ба мардумфиребӣ ё худ ба  доми чунин ҳизбҳо ё ин ки шахсони алоҳида меафтанд. Ба қавлу алфози дурӯғини эшон, ки гӯё дар давлати исломӣ  зиндагии аз ин ҳам орому осуда онҳоро мунтазир аст,  эътимод менамоянд, дар урфият як зарбулмасале аст, ки “шахси бегона ҳеҷ гоҳ хонаи моро обод намекунад”.

Зариф Довудов,

устоди ДПДТТ,

номзади илмҳои техникӣ

Создано: 17 сентября 2018

Просмотров: 2879

Миллати соҳибфарҳанги мо дар тӯли арзи вуҷуди хеш шоҳиби бисёр аҳдшиканиву хиёнаткорон гардидааст. Ин решаи амали нобахшиданӣ то ба имрӯз пойбарҷост. Мо аз он шигифтзада шудем, ки фарзанде, ки миллат хононд, соҳибмаълумот намуд, барои густариши соҳибкориаш монеа эҷод накарду дар оилаи зиёӣ ба камол расид, имрӯз аз пои миллат мегирад. Ӯ худ медонад, ки роҳи интихобкардааш фарҷоми нек надорад. Умед ба ояндаи худ надоранд. Дар ягон кунҷи Ватан барояшон маконе нест. Ин беватанон шодии мардуми хушфоли тоҷикро дида натавониста, маҳз рӯзи хотирмоне, ки  мардум ҷашни 27-солагии Истиқлолияти кишварро тантана доштанд, изҳороти бардурӯғи хешро баён намуданд. Ин амали  душманони миллат  аз беақливу бемаданиятист, зеро гуфтаҳои онҳо комилан дурӯғ аст. Мо – устодон ва донишҷӯёни факултет рафтори хиёнаткори миллат – Илҳом Ёқубовро сахт маҳкум намуда, кӯтоҳандешии хоинони давлатро ҳаргиз намебахшем. Мо бояд фарзандони ояндасози миллатро тарбия намуда, ба камол расонем. Нагузорем, то ки ягон нохалафе, беватане сулҳу салоҳ ва оромии кишварро халалдор созад.

Создано: 14 сентября 2018

Просмотров: 2683